Theo's dagboek

Voor ALLEN die dit lezen: Gezegend, zalig, gelukkig kerstfeest!!!!! en alle goeds voor 2009!!!!!

After You - Humour

Donderdag, 27 november 2008. Reisdag. We zijn bijtijds uit de Italiaanse veren en staan om vijf voor zeven in de eetzaal. De koffie is klaar, broodjes in de mand en de ober is even zonnig als altijd. Veel trek heb ik niet en beperk mij tot koffie. 7.15 uur kuieren we met onze nieuwe koffer de deur uit op weg naar de tram. Alles verloopt gladjes. De Leonardo-expres arriveert op tijd en we zitten in een rustige coupé. Als we op de luchthaven aankomen zoeken we even op de tv schermen waar we moeten zijn en belanden in een grote zaal met mensen die wachten op de veiligheidscontrole. Wat een bottelnek lijkt gaat eigenlijk best vlot. Mijn handtas moet alleen gecontroleerd worden. Normaal moet je alles zelf open doen en eruit pakken maar hier wordt het allemaal voor je gedaan. De controleur wandelt door mijn tas alsof het de zijne is. Niets gevonden! We gaar richting gate B 2 en slenteren daar nog wat rond. Het ziet er allemaal lekker rustig uit en ook het aan boord gaan is een fluitje van e

Woensdag 26 november 2008. Als we wakker worden hebben we beiden geen zin eruit te stappen. Even nog een keertje omdraaien. Goed, om 8.50 uur planten we onze warme voeten op het koele marmer en ontwaken gelijk. Badtafrelen en daarna ontbijt. Ons ontbijtmannetje is wat traag vandaag met zijn koffie maar op mijn vraag of we in aanmerking kunnen komen voor een bakkie pleur is hij er gelijk. De zon schijnt als we naar buiten lopen. We bezoeken vandaag het Panthenon. Een enorme koepel met een groot gat als enige raam. Ik kon me er weinig bij voorstellen maar het is imposant om te zien. Muren schijnen 6 meter dik te zijn om het gewicht van de koepel te kunnen dragen. Daar een raam in maken is geen doen. We kijken rond in de buurt en drinken een kop koffie. Op weg naar de Metro zien we in een van de ondergrondse gangen een handelaar in tassen en koffers. We zien ook een koffer staan die eigenlijk wel de goede maat zou zijn. De jonge kerel is er als de kippen bij en opent alle ritsen en vakken

Maandag de 24e november, wasdag. Vanmorgen ging om 8.15 uur de wekker en we hadden beiden geen zin om eruit te springen en onze warme voeten op de koude marmeren vloer te zette. Nog even wat nagedommeld en toen onder de douche. Gisterochtend was het erg druk aan het ontbijt maar vanmorgen was er geen hond,\we waren de enige. Lekkere broodjes en goede koffie maakte een mooie begin van de nieuwe dag. Echt omlijnde plannen hadden we niet dus hobbelde ik achter Adrie het hotel uit op weg naar de tram. Na een paar haltes overgestapt op de echte metro en gingen we op weg naar de Spaanse trappen. Onderweg kwam ik een halte tegen waar de Via Veneto aan lag, de straat waar een bekende boekwinkel zat. Nou Adrie niets te dol, dus bij het uitstappen eerst naar de Via Veneto 42 en vandaar uit, bergaf naar de Spaanse trappen. Zoals altijd is het daar druk en afgepakt met toeristen die elkaar verdringen voor de mooiste plekjes om foto’s te maken. Natuurlijk hebben wij ook een paar prentjes geschoten

Een etentje in Antwerpen. Eens in de zoveel tijd gaan we met een goede vriendin lunchen. We zoeken dan een leuke gelegenheid waar we smakelijk en gezellig bij kunnen praten. Dit keer viel de keuze op O’ Kontreir in Antwerpen. Via http://www.restaurantweek.be/ werden we attent gemaakt op dit restaurant. Reservering gemaakt en gisterenmorgen rond half elf vertrokken. De auto geparkeerd bij Metropolis en verder met de tram de stad in. We arriveerden er rijkelijk vroeg en hebben even door de buurt geslenterd. Joodse school, en veel joodse gezinnen bevolken de buurt. Zo liepen we ook langs een discount super en zijn eens binnen gaan kijken. Een enorm assortiment artikelen!na was rondkijken belandde ik op de koosjere afdeling. Volop producten die ik nauwelijks kenden. Zo als dat gaat sla ik dan de nodige doosjes, pakjes en zakjes in om thuis uit te gaan proberen. Met een tasje vol met levensmiddelen gingen we naar O’ Kontreir. Ik had even de neiging om bij binnenkomst het tasje te overhand

Zondag, 23 november, Christus Koning en voleindingzondag. Vanmorgen waren we rond kwart over acht wakker en begon de dag met een flauw zonnetje. Het was al erg druk in de ontbijtzaal maar een Italiaans stel nodigde ons bij hen aan de grote tafel. Na het ontbijt zijn we via station Termini met de echte metro naar het vaticaan gegaan. Ik vond het erg, erg druk en volgepakt, terwijl ik echt een metrofreak ben. Het was behoorlijk druk in de St.Pieter en er was een mis bezig. Na een half uurtje dwalen en rondkijken zijn we weer het plein op gegaan en op zoek gegaan naar de friezenkerk. Het Duitse kerkhof en een stukje Vaticaan kregen we op de koop toe maar de Kerk der Friezen moeten we nog zien te vinden, we hebben nog een paar dagen. Ook nog even de Engelse begraafplaats bezocht en een paar mooie foto’s gemaakt, oa. Van een engel met een goddelijk achterste. De op de begraafplaats gehouden katten waren goed doorvoedt, allemaal op Garfield grootte, dik, zwaar, vadsig en super vals kijkend.

Zaterdag 22 november. H. Cecilia. Vanmorgen na het badritueel voor het eerst aan het ontbijt. Ziet er lekker uit en smaakt ook goed. Top allemaal! Na het ontbijt gaan we dus op pad. Op de hoek van de straat stopt de tram(metro noemen ze die) en plots veranderen de plannen en gaan we naar Trastevere. Geen probleem als je geen vaste plannen hebt, net vakantie! We reizen op ons gemak en bekijken de stad. Bij aankomst op het station kopen we eerst nieuw batterijen voor de camera, de oplaadbare werken niet echt geweldig waardoor we amper een foto kunnen nemen. De Spar brengt uitkomst. De wijk waar we vervolgens in lopen is niet echt interessant en we moeten dus even zoeken naar de betere plekken. We lopen dan uiteindelijk toch de bedoelde wijk in. Vol winkeltjes, kleine straatjes en restaurantjes. Nadat we de Tiber zijn overgestoken en foto’s hebben gemaakt(camera reageert goed op de nieuwe stroomvoorziening) krijgen we toch trek en vinden een aardige eetgelegenheid met hotgestookte oven!,

Donderdag 21 november, vertrek Rome. Donderdagochtend was het wel erg vroeg dag. Om half vijf ging de wekker en om goed vijf uur stapten we in de auto. Wat eigenlijk vervelend leek, met de auto naar Rotterdam airport, beviel ons beiden bijzonder goed. Het was allen even zoeken waar we zouden parkeren want er bleek een storing te zijn in de slagbomen. Op P1 vonden we een ‘’goed’’ plekje en liepen de laatste honderd meter naar het gebouw. Koffers afgeven, twee brieven posten en door de veiligheidscontrole. Die stelde niet zo veel voor. Alles werd wel door de scanner gehaald maar geen alarmbellen bij mijn bretels kortom alles ging ontspannen. Om goed zeven uur zaten we in het vliegtuig( rij twee) en nog voor we het Rotterdamse luchtruim verlaten hadden lag ik te dutten. De vlucht verliep slot, klein beetje turbulentie maar dat zorgde niet voor oponthoud. Op de luchthaven in Rome moesten we behoorlij lang wachten op de koffers. De trein vertrok om 10.08 en om goed kwart voor elf liepen we

Rome Jullie horen er nog van! Theo

Een potje (bieslook) van maken. Van de week kwam ik een recept tegen waarin stukken koolvis werden gestoofd in pastisboter met ruime hoeveelheid bieslook. Leek mij smakelijk en de koolvis lag inmiddels op het aanrecht te ontdooien. Verder was alles in huis, nee toch niet, geen bieslook! Geen nood, als ik van de kapper kom loop ik even langs AH, die hebben vast ook van die potjes bieslook. Zo gezegd, zo gedaan. Bij AH kon ik de potjes niet vinden dus even naar een allervriendelijkste juffrouw. ‘’ Heeft u van die bieslook potjes/plantjes’’? Nee, die waren er niet maar wel van die handige verpakkingen met verse kruiden. Ik werd er naar toe gebracht en er werd een pakje in mijn handen gelegd. Tja, wel een bekaaid bosje als er in het recept ‘’rijkelijk’’ staat, dus nog een pakje. Toen viel mijn oog op de prijs: € 1,37 per pakje!!!!!!!!!! GOUDEN BIESLOOK! Normaal ruk ik bij Lidl of Aldi vier potten uit het schap en betaal dan € 0,44 per pot. Als je het potje goed water geeft heb je er een di

Theo.

Morgenavond is het weer Kringavond, een ontspannen musicalavond Deze keer Hera . Het beloofd een leuke avond te worden. op de site: http://www.hummelinckstuurman.nl/article.php?sectie_id=2&subsectie_id=382 kun je een kijkje nemen. Er is ook een kort beeldfragment te zien en muziek te horen. muziektheater met: Arjan Ederveen, Vera Mann, Rob van de Meeberg, Waldemar Torenstra en Jennifer van Brenk, Esther Kuiper, Francesca Pichel en Marjet Spook Regie: Bruun Kuijt Muziek: Martin van Dijk Idee en libretto: Flip Broekman Liedteksten: Jan Boerstoel Met live orkest! Musici: Martijn Bosman, Martin/Klaas van Dijk, Hubert Heeringa en Ray van Santen Stel u voor: u betreedt de zaal en u krijgt te horen dat u op weg naar het theater bent omgekomen… Gelukkig krijgt u de kans om in een nieuwe lichaam terug te keren, want u bent gearriveerd in de gezellige reïncarnatiekliniek van Hera. Hera, ooit de machtigste godin van het Griekse rijk, raakte in vergetelheid . Deze kliniek betekent haar come ba

Een geslaagde avond! Gisterenavond was de muziekavond Noten In Beeld in de protestante kerk in Ossendrecht. Al om 18.15 was het dubbelkwartet aanwezig om de drie nummers nog eens door te zingen. Om 19.00 uur stelde de cantorij zich op om de twee nummers( gezang 401 en Nun Ruhen alle Wälder) door te zingen. het gezang, Een vaste burcht is onze God, was een pittige ding, vooral het tweede couplet gaf tijdens het inzingen nog de nodige problemen. 19.30 uur begonnen de mensen binnen te lopen en een paar minuten voor acht was het eivol! Jan vertelde bij de getoonde dia’s en dit werd afgewisseld met cdmuziek, orgel/ hobo, pianomuziek, cantorij, dubbelkwartet,en enkele liederen door Jan en Johanna. Voor ieder het wist was het kwart over tien en kwam de cantorij naar voren om een lied van Bach te zingen: Nun ruhen alle Wälder. Nun ruhen alle Wälder, Vieh, Menschen, Städt und Felder, Es schläft die ganze Welt; Ihr aber, meine Sinnen, Auf auf, ihr sollt beginnen, Was eurem Schöpfer wohlgefällt.

Voor een duidelijke afbeelding kun je beter op het plaatje klikken. Een Leuke muzikale avond, beslist de moeite waard om te komen!!! Theo.

Een jaar of 16 geleden liep ik door de stad en kwam lang de Emmauswinkel, toen gevestigd op de Grote Markt, Bosstraat. Ze hadden er altijd aardige dingen voor een schappelijk prijsje. Dus altijd even naar binnen en rondneuzen tussen de spullen. Ook die keer. De toonbak was voorzien van een glazen plaat met daaronder de ‘’kostbaarheden’’. Bij het afrekenen moest ik ook daar altijd even kijken. Die keer lag er het afgebeelde ‘’ding’’. Voor fl 2,50 kon het van eigenaar veranderen en dat leek mij geen slechte koop, al wist ik niet wat ik er mee moest! Een tijdje heeft het bij ons in de vitrinekast gelegen maar na de verhuis was het ‘’ding’’ plotseling weg. Nou weg, gewoon even niet te vinden. Op gezette tijden schoot het mij weer te binnen en zocht ik keukenlades, kastjes en dozen in de kelder door op zoek naar ‘’het dingetje’’. Geen resultaat. Als ik weer eens Tussen Kunst en Kitsch zag moest ik aan dat ‘’ding’’ denken en sloeg ik weer aan het zoeken. Niet meer gevonden!!! Tot een maand o

Die twee teckels van ons hebben zo helemaal hun eigen manier van zaken duidelijk maken. Nou, niet duidelijk maken, zaken naar hun voorpoot zetten. Piepend en knorrend( onze ene teckel piept niet maar knort)weten ze zich ’s morgens uit de bench te bevrijden, mij aan te zetten ze eten te geven, uit te laten en al wat meer dat in die kleine bolletjes te boven komt. Pjotr kan twee meter bij je vandaan gaan zitten en blijven kijken, staren, je doordringend blijven aankijken. Je wordt er soms ongemakkelijk van. Youri lijkt zich op afstand terug te trekken en af te wachten. Als Pjotr beweegt komt hij ook in actie. Sinds een tijdje heeft Pjotr, de oudste de gewoonte om als hij naar buiten wil, eerst wat te dreutelen en vervolgens op statige gang naar de badkamer te gaan, de douchecabinedeur open te duwen en in de douchebak te gaan zitten. Vroeger volge er een hevig ziek zijn maar nu is het een teken dat hij besloten heeft ‘’nodig te moeten’’. Van de ene voorpoot op de andere wippend en zo met

Bedankt voor de prachtige bloemen!! Theo

Afgelopen zondag was er bisschoppelijk bezoek in Ossendrecht. Om 10.00 startte de festiviteiten met een H.mis, die werd voorgegaan door de bisschop van Breda. De dames zouden deze viering zingen en waren ‘’gezond’’ gespannen. Rond 9.45 uur begonnen de mensen binnen te stromen.

Muziekjes in je hoofd. Afgelopen maandag zijn we weer eens naar de Efteling geweest. Na jaren was het erg leuk om de nieuwe attracties te zien EN in te gaan. Villa Volta vond ik het leukste. Het huis op zich was al een plaatje, zou er zo in willen wonen. De illusie die je ondergaat is wonderlijk, zelf amper bewegen en de kamer draait. Heel bijzonder. Alleen, overal, ieder attractie heeft zijn eigen muziekje! Daar moet je als werknemer, die gestationeerd staat op zo’n punt toch helemaal tureluurs van worden, nachtmerries van krijgen, het drie dagen later nog fluiten. Maar niet één muziekje is zo aanstekelijk als die van het poppentheater(Carnaval Festival)!!!! Wij liepen naar de Vogelrock en links daarvan staat het poppentheater. Met de vingers in de oren, hoortoestel op uit zijn we er langs geglipt! LA, lala, LA, lala, LAlalaaa!!!!!!!!! HELP het begint al te dreunen. Een ieder die je spreekt over de Efteling kent het melodietje en heeft het zelfde euvel: het klit zich vast in je hoofd

Het is weer weekend! Vanmorgen was ik om kwart over zeven wakker. Hup, eruit en koffie zetten! Gisteen bij de bakker beschuitbollen gekocht en die smaken dubbel lekker als ze uit de broodrooster komen. Lekker dik boter en basterdsuiker. Daarnaast een pittige bak koffie, nou daar kom ik mijn bed voor uit! Fijn weekend! Theo.