Theo's dagboek

Daar zit je dan met je pakje gekookte bietjes! Eerst maar eens voor de boekenkast gaan staan en aan het zoeken gegaan naar iets bruikbaars: bietjessoep, mmm.., bietjes salade met ui,….. mmm, bietjes in het zuur, mja…… kortom het werd lastig. Met de aardige, grondige smaak van bietjes in het achterhoofd bladerde ik een tijdschrift door waar een uiterst simpel maar smakelijk gerecht in stond: gerookte zalm met rode biet en wodkaroom. Nou dat klonk mij niet slecht in de oren. Voor een redelijk bedrag heb je gerookte zalm bij de Aldi, potje slagroom vind je overal, viseitjes, tja die had ik gelukkig in twee variaties meegebracht uit de voordeelsuper in Duitsland. Zwarte viskuit en van die mooie grote oranje zalmforeleieren. Dille heb ik altijd gedroogd op voorraad. Eerst het boodschappenlijstje: Pakje gerookte zalm Pakje, potje slagroom Schep geraspte mierikswortel 250 gram gekookte bietjes Zwarte lompviseitjes Zalmforeleitjes Peper zout naar smaak En lekkere broodjes Een eetlepel wodka K

Die Walküre. Tijdens ons verblijf in Freiburg was er de gelegenheid om Die Walküre van Wagner te bezoeken. Nou hadden we het plan al eens eerder gehad(tijdens ons verblijf in München) maar het kwam er iedere keer niet van. Deze keer dus wel. Rond kwart over vijf kwamen we aan bij de concertzaal want er zou een voorbespreking zijn die wij, als onervaren opera-gangers best konden gebruiken. Een mevrouw vertelden over opzet en bedoelingen van Wagner en na een dik half uur en ver na de eerste bel konden wij richting zaal. Onze plaatsen waren op de tweede rij midden in. Uitstekend wat zicht en geluid betrof! En daar barste het spektakel los! Na een uur, dat om vloog, was er de eerste pauze en iedereen stormden op de glazen sekt en bretzel af. En nam de kans te baat om te zien en gezien te worden. Het concertbezoek is in Duitsland ook wel extra feestelijk doordat mensen zich ervoor kleden, dat maakt het extra feestelijk. De tweede pauze volgde na anderhalf uur waarna ook wij aan de sekt zijn

Wat doen we met de rode bietjes ?? Die vraag stelde ik mij zojuist. Een paar dagen geleden zag ik in de supermarkt voor een paar centen een pakje met drie gekookte rode bieten liggen en dacht: kom, da’s lang geleden. Vandaag hadden we gevulde pannenkoeken in kerrieroomsaus en kwam ik bij de bereiding de bietjes tegen. O ja, de rode bietjes . Vroeger als kind was het een straf om bietjes te moeten eten maar zo was dat ook met spruitjes, terwijl ik nu uitkijk naar de tijd dat de eerste spruitjes er weer zijn, HEERLIJK! Die beleving had ik enkele dagen geleden dus ook met de bietjes , hè ja, ouderwetse bietjes! Ze liggen inmiddels op het aanrecht en ik ben een beetje ‘’uitgekookt’’. Wat te doen met die vervelende rode , gekookte knollen?? Al decennia lang eten mensen rode bietjes en kijken verheugd uit naar de komst van de eerste verse, dus er moet wat van te maken zijn. Inmiddels al de halve wereld over gezworven, via internet, voor een leuk recept maar nog niets gevonden. Salade,

Even zonder de microlink! De komende dagen zit ik even zonder mijn o zo vertrouwde en gewaardeerde microlink. Ik heb het ding al een jaar of vier en de oplaadbare batterij heeft de geest gegeven. Opladen ging nog net maar de werktijd zonder adapter was een paar uur, terwijl het normaal enkele dagen was. Ook werd de ontvangst al snel beperkt tot enkele meters Vandaar dat ik maandagmorgen even een bezoekje bracht aan Beter Horen in Bergen op Zoom, die verzorgen dit soort mankementjes altijd op voortreffelijke wijze. Al vanaf mijn eerste hoortoestel zijn zij het vertrouwde adres. Meneer Houtepen en zijn team staan voor niets! Wassenaarstraat 44 dus! Maar, nu staat de tv dus weer op orkaankracht, en dan nog volg ik niet alles. Zo verwend als ik was om met de microlink door het hele huis ontvangst te hebben. Even naar de slaapkamer en het programma was prima te horen. Toiletbezoek? Dito! Het journaal ging gewoon door! Toen ik eens knorrig tegen een vriendin vertelde dat de ontvangst minde