Theo's dagboek

Muggen. Iedere zomer was het prijs. Als de dagen op zijn warmst waren en de hitte in huis bleef hangen kon ik er gif op in nemen want dan hadden we muggen! Alles afgesloten met horretjes, voor het slapen gaan met de vliegenmepper in de aanslag eerst een kwartiertje eventuele binnensluippers platslaan. Als er eentje aan de slachting ontkwam moest ik het bezuren. Ook al verstopte ik mij nog zover onder een laken, ze wisten feilloos de blote delen te vinden en daar eens lekker toe te happen. Was het geen dijbeen, onderarm of voet dan was het wel mijn neus of hals waar een orgie werd aangericht. De volgende ochtend zat ik met de bulten! En de jeuk! Als ik ’s nachts wakker werd en ik hoorde gezoem dan moest het licht aan en werd er eerst gejaagd! Of manlief nou riep dat het 3.00 uur was, hij wilde slapen of dat die mug niets deed: eerst vangen! Hij had er ook nooit last van! Op een of andere manier was hij niet smakelijk genoeg. Voor het licht uit ging smeerde ik mij in met ci

Toen ik gisterenochtend in de auto stapte zag ik dat een van de stadslichten het niet meer deed. Even uitgestapt en een zachte vuistslag op de lamp gegeven. Zo ’n beetje de eerste handeling als iets het niet meer doet. Dat mocht niet helpen dus kon ik opzoek naar reserve lampen. Veel gevonden maar juist het gewenste lampje niet meer in huis. Dan maar bij het tankstation kijken. Nou weet ik dat benzine prijzig is, maar ik schrok toch ook van de prijzen van de lampjes. Tussen de € 6.00 en de € 15.00! Dat kan vast goedkoper bedacht ik mij, de Action! Omdat ik toch onderweg was naar Ossendrecht wipte ik daar even bij de Action binnen en zie, een 12- delig lampensetje voor:€ 1,59! Bij mijn moeder aangekomen eerst de honden naar binnen gebracht en vervolgens als een stoere en ervaren monteur de motorkap geopend. Dat ging goed, ik kreeg er zin in. Vervolgens vond ik vrij snel de stekker aan de achterzijde van de koplamp en bedacht me dat het vandaag wel een geluksdag was. Stekker

Beste allemaal, Vanavond, de vaste repetitieavond van de Quirinuscantorij was vanavond nog feestelijker. We hadden de Martinuscantorij uit Halsteren te gast. Aanstaande zondag verzorgen de beide cantorijen de oecumenische viering in de Quirinus. Voor de mensen van de Martinus was het vast even wennen, maar er werd volop meegezongen. Erg leuk om te merken dat de mensen elkaar ook uit het dagelijks leven kennen. Psalm 150, alles wat adem heeft, klinkt wel statig en vreugdevol! Met 6-7 bassen geeft dat een stevige basis. Het communielied, houden van mensen klonk erg ‘’fijn’’ , hoe een grote cantorij bescheiden kan zingen, heerlijk. Zondag om 9.00 komt de groep weer bijeen om in te zingen en dan kan de viering beginnen. Ik zie er naar uit! Theo. cantor Quirinuscantorij.

Het was vanmorgen nogal fris, maar het hield mij niet tegen om toch eens even wat karweitjes op het terras te doen. Een ornamentje schilderen, bladruimen, en de nieuwe etagewoning moest geplaatst worden. Ook mijn oude schoenen moesten verzorgd. te oud om nog opgelapt te worden, dus er planten in gezet. als ze straks uiteen vallen kunnen ze de vuilnisbak in. Het was vanmorgen een drukte van jewelste op het terras. Zes, zeven mezen maakten zich erg druk over wie mocht heersen op ons terras. Om ze een beetje te paaien heb ik alvast een vetbolletje weggehangen en dat was een schot in de roos. De hanging baskets voor de laatste keer dit jaar opgepot met winterviolen. Theo.

  Hallo allemaal, Cakes, taartjes, tulband, allemaal van blik of aluminium. Enkele jaren geleden verschenen de eerste siliconenvormen op de thuismarkt. Er verscheen een display met alle soorten en maten. Maar ze voelden zo slap! Na 50 keer gevoeld te hebben dacht ik er toch verstandig aan te doen om er eentje te kopen. Een taartvorm, 24 cm. De verkoopster was ook enthousiast, ze het ze thuis ook, en voorspelde dat er binnenkort alleen maar gebakken zou worden in dit soort vormen. Zo handig!!!! Thuisgekomen de vorm af gewassen en aan de slag! Dit moet een mooie taartbodem worden!! Wat er uit de oven kwam was een niet in model gebleven, scheef gezakte, een vreemd geval. Een keer erop nog eens geprobeerd maar ook toen nada! Gelijk in de vuilnisbak dat ding, voor mij geen ‘’siliconen vormen meer’’. Totdat ik pas geleden muffinvormen zag……..  en deze week eens uitgeprobeerd en wat dacht je, PRIMA. Na jaren ellende gehad met papieren cups. Invetten vind ik het ergste werk

zonder woorden