Theo's dagboek

Theo.

Hallo allen, Sinds een paar maanden ben ik weer aan het ijs maken. Toen ik de winkel sloot stond daar nog een simpel ijsmachientje. Dat heb ik mijzelf cadeau gegeven. Tijd niet gebruikt maar laatst ontstond er ruimte in de vriezer en heb ik het ijsemmertje ingevroren. Slagroom, melk, amarene kersen, zoetstof en een dooierdoor elkaar geklopt en een kwartiertje draaien leverde een heerlijk roomijs op. Dus toen we vrienden te eten kregen heb ik de ijsactie maar weer eens herhaald. Terwijl we even het eten lieten zakken zat ik aan tafel in mijn ijs te roeren. Toen ze dat zagen, en ik de werking van het draaien en vooral blijven draaien had verteld boden zij hun ijsmachine aan. Eentje die je niet hoeft te draaien omdat dat door een motortje wordt gedaan. Vorige week waren ze er weer en hadden de ijsmachine bij zich. Natuurlijk de dag later uitgetest en het werkt nog makkelijker. De handdraai ijsmaker is naar een goede vriend van ons gegaan. Goed weekend! Theo.

Hallo, Enkele weken geleden kwam mijn moeder langs. Altijd gezellig maar stilzitten lukt haar slecht. De was moest nog gevouwen en dat karweitje nam ze gelijk ter hand. Als laatste kwamen de sokken aan de beurt. Eerst bij elkaar passende exemplaren zoeken, daarna oprollen. Nee, dat was niet de volgorde, dit is de ‘’snelrolversie’’. Als kind werd ik wel eens betrokken bij het uitzoeken van de sokken en dat ging als volgt: Eerst sokken bij elkaar zoeken, Sok geheel over je hand trekken en controleren op gaatjes Dan eventueel keren Op elkaar leggen Van teen naar boord oprollen en met de buitenste sok een bolletje maken. Toen ik haar bezig zag schoot het mij gelijk te binnen, ja zo moest het! De tijd van sokken stoppen ligt al weer een tijd achter ons. Als er een gat valt in een sok gaat deze nog voor hij in de was komt richting vuilnisbak. Dikke sokken wassen we wel en gaan de poetsmand in.

Hallo allemaal, Zoals jullie weten hebben wij twee, eigenwijze, oude teckels, die er voor zorgen dat we ons geen moment hoeven te vervelen. Altijd in voor een grapje, piepserenade, blafstuip of andere ongein. Het zorgt dus voor leven in de brouwerij. De oudste, Pjotr, begint flink last te krijgen van zijn leeftijd en staat niet stevig meer op zijn achterpoot. Gelukkig is het een enorme doorzetter. Als hij iets wil, zal dat geschieden. Al duurt het de hele dag! Dus de last van die slepende poot kan hem niet deren. Hij loopt nog, zij het op drie poten en beklimt stoepranden en struint door bossages. Vanavond liet ik hem los lopen terwijl we een klein wandelingetje maakten. Op weg naar de garage kreeg hij ineens een bevlieging en zette het op een holletje! En hij liep weer als een half jaar geleden: als een olifant! Een tijd geleden las ik een berichtje in de krant dat wetenschappers hadden ontdekt dat een olifant twee soorten loopjes hanteert als ze hardlopen. De voorpoten