Theo's dagboek

  Vanmiddag gerepeteerd met het dameskoor Halsteren. Goed gezongen en er was een stukje banketletter bij de koffie. Om 15.00 uur werden de boeken weer dichtgeslagen en het keyboard werd weer in zijn slaapzak gestopt. Dorothé kwam naar mij toe en overhandigde een cadeautje van de Sint. Tjonge, dat is altijd leuk! toen het papier eraf was en het bobbeltjesplastic werd terug geslagen stond ik oog in oog met de van het voorjaar overleden Pjotr. Met levensechte, oplettende blik als altijd!! Dorothé zingt niet alleen maar heeft ook schilders kwaliteiten. We gaan een mooie plek in huis zoeken!!! Theo.

  Geen kapotte lampjes! In mijn kindertijd waren we net de kaarsjes in de kerstboom voorbij. Langzaam werden er snoeren met elektrische kaarsjes of eikeltjes mode, maar waren toch behoorlijk duur! Mijn vader had een vriend die thuiswerk deed voor de Splendor en die fabriceerde de snoeren. Hij had zoveel werk dat hij mijn vader vroeg hem een dagje te helpen, in ruil voor twee snoertjes kerstverlichting. Een kaarsjessnoer en een gekleurde eikeltjessnoer. In 1980 begon ik zelf met het verkopen van kerstartikelen en kreeg al snel te maken met de nieuwste vinding: de minilichtjes! Leuk hoor, maar ALTIJD trammelant! Altijd was er wel een lampje kapot maar als de tweede kapot ging viel het licht uit en kon je je ongans zoeken welke kapot was. menig mens heeft de kerstboom opgetuigd en afgetuigd voor het kerst was. Tot op de dag van vandaag heb ik altijd een hekel gehad aan die snoertjes en de laatste jaren kosten de snoertjes van 150 nog geen € 5,00. MAAR…………. vanmorgen twee nieuwe snoertj