Theo's dagboek

Visj. Donderdag wandelden we door de stad verbaasde ons erover dat er zoveel winkels leegstaan. Je moet tegenwoordig wel keten zijn om een beetje je hoofd boven water te kunnen houden. Al pratend liepen we de ‘’haven’’ op en passeerde het pop-up restaurant VISJ. Al een tijdje gevestigd in een oude loods waar voor zij er kwamen een speelpaleis voor kinderen gevestigd was. Gelijk maar besproken voor vrijdagavond, met een pop- up weet je nooit hoelang ze er nog zitten. We kwamen aan en het was er gezellig druk. Gastvrouw Charlotte (ik had haar aan de telefoon gehad) zette ons aan een tafeltje voor twee en haar collega zorgde voor de drankjes en de uitleg bij het menu. Drie gangen voor € 30.00 leek een heel schappelijk voorstel. Tonijn vooraf, kabeljauw als hoofd en een zoete afsluiter. Wij besloten om aan het menu een visproeverij toe te voegen. Geen ellenlange wijnkaart maar een overzichtelijke keuze vaan wijnen en een hele rij bieren. De proeverij bestond uit krabschaar, pelgarnalen,

Al tijden vroeg ik mij af wat er in dat witte kastje zou zitten tegenover mijn kattenbak. Boven het deurtje brandt altijd een vriendelijk groen lichtje maar dat is ook net alles. Ik ben nu eenmaal een poes en nieuwsgierig. Vanmorgen was het zover, de strik was aan het rommelen met mijn kattenbak en terwijl ik daar voor interesse naar zat te kijken draaide hij op het witte kastje aan een knopje en ‘’klik’’ het groene lampje was uit. Er kwam beweging in de zaak en de deur ging open. Niets te zen! Alleen laatjes! Ik sloop dichterbij( ik mocht me er van de strik niet mee bemoeien, maar ja je kent me) en een koude wind werd voelbaar, CREEPY!!! De lades werden er stuk voor stuk uit getild en naar de keuken gebracht. Had ik mooi de tijd om mijn neus wat dieper in het zaakje te steken. Maar de strik was weer terug en zei dat we afgesproken hadden dat ik me er niet mee zou bemoeien(dat was geen afspraak strik, dat was een order!) en verwijderde mij uit de berging. Nou ja, da’s ok wa!! De kast

  Hallo allemaal!! De baasjes waren gisteren weer eens een dagje weg, naar vrienden in Delft en naar een fabriek waar ze blauwe vaasjes maken. Enthousiaste verhalen!!! Het kon niet op! en ik maar thuis zitten, een beetje m’n vacht verzorgen en ongein bedenken. Ik vond gisterenmiddag een doosje met 6 eieren op tafel, en bedacht me dat ik toch tijd genoeg had en ben die dingen gaan uitpakken. Dan blijkt dat ik geen vogel ben en erg onhandig met eieren, binnen de kortste keren stuiterde er twee op de grond. Daar konden ze niet tegen bleek. Snel van tafel en net doen of ik nergens van weet als ze straks thuiskomen. Maar we dwalen af, Delft, porseleinfabriek. Ik hoorde dat de schilders van de bloempotjes en melkschoteltjes zelf hun kwasten binden van marterhaar of eekhoornhaar. Toch geen pretje als je marter of eekhoorn bent. Terwijl ik daar nog over nadacht verzorgde ik mijn rechterbil die was bij een aaisessie bij thuiskomst nogal in de war geraakt en rook niet fris. Na de nodige halen