Theo's dagboek

De afgelopen weken is het op donderdagavond repetitie van de Christoffelcantorij. Zo ook vanavond. Het is fijn als er iedere repetitie goed bezocht wordt en iedereen is enthousiast en willen er ook echt iets van maken. Als cantor is dat heerlijk. We zingen tijdens de mediaviering het lied: Nun komt den Heiden Heiland. Driestemmig maar niet bepaald het makkelijkste stuk. Een goede snelheid en daarbij zorgen dat de zinnen ‘heel’ blijven vraagt de nodige problemen. Tot vanavond. Na de drie partijen apart te hebben behandelt zijn we het driestemmig gaan proberen. Alle drie de partijen zaten in elkaars vaarwater, tot er ineens………………….. plotseling begonnen de partijen ineen te vallen en hoorden de zangers hoe het lied ging klinken! Een heel mooi moment. We gaan er voor!! Theo.

  In de gordijnen! Vanmorgen, nadat Adrie naar zijn werk was vertrokken en ik met de honden binnen kwam was het nog ongezellig donker. De schuifpui stond op een heel klein kiertje en het overgordijn waaide, nou, wapperde wat in de trek. Toen we hier kwamen wonen hebben we de gordijnen in beider hoeken laten hangen, maar dat blijkt al jaren niet de meest praktische plek. Daarbij komt ook dat ik de gordijnen moet wassen! Als ik ze dicht schuif realiseer ik me pas hoe groot en gevoelig dat die ‘lappen’’ zijn! Terwijl ze nog hangen torn ik een stuk van twee banen los en voorzie die van een elastiek zodat de haken bijeen blijven. Na de wasmachine, zoom ik de vrijkomen zijde om en hang de vochtige lap weer op. KREUKELS!!!! Dus toch maar even strijken. Een hels karwei maar met een tevreden resultaat. Na de repetitie met het dameskoor Halsteren, heb ik de andere stroken in de wasmachine gedaan en gewassen. Inmiddels ligt het laatste gordijn op de strijkplank en na dit stukje ga ik a...

Als het op ketchup aankomt is er niets beter dan Heinz. Van veel producten kan ik een B- merk nemen maar niet van tomatenketchup! Heinz is Heinz is Heinz. Er stond een nieuwe fles Heinz tomatenketchup op mijn lijstje toen ik bij de Action binnenliep voor een kleinigheid. In het schap stonden deze boven afgebeelde tafelsetjes voor € 1.99. een flesje Heinz kost al snel € 2,35, dus het was niet moeilijk om te beslissen. Maar……..wat doen we nou met dat rekje????????????????? Op tafel zetten? Denk het niet! Weggooien?? Denk het niet! Weggeven??? Een goede optie.

Een avond in Am Aasee. Een week geleden hebben we op internet eens gekeken hoe het met de eetgelegenheden zat in Munster. Om te voorkomen dat we , zoals meestal, de eerste dag in een stad geen aardige eetgelegenheid vinden. We eindigen dan meestal in ‘’ het verkeerde restaurant’’. Voor de laatste avond had Adrie restaurant Am Aasee uitgekozen. Na een lekkere wandeling arriveerde we mooi op tijd in het restaurant. Het ging wat onhandig met onze jassen, en natuurlijk moest er een stukje franje van mijn sjaal tussen de rits zitten zodat ik mijn jas niet open kreeg. Na dit euvel te hebben verholpen en de jassen aan de kapstok werden we naar onze tafel gebracht. We besloten voor een viergangen menu en vroegen de sommelier om de wijn uit te zoeken. Het werd een culinair hoogstaande avond! Prachtige gerechten, kostelijke wijnen. Een avond om nooit te vergeten. Het was alleen jammer dat het donker was toen we plaats namen aan ons tafeltje, we konden niet genieten van het prachtige uitzic...