Theo's dagboek

  Een lang weekend in een huis van de gemeente om rotterdam aan den lijve te ondervinden! welke ambtenaar ( echtgenoot A.) wil dat nou niet! En huis een steenworp van tramhalte Brielselaan. Een net gerenoveerd huis, voorzien van alle gemakken. De trambezorgde ons door hel rotterdamse leven en wijken. We hadden een topdag achter de rug en besloten iets te halen bij de snackbaren het thuis op te eten. Een goed 50 meter hadden we ee snackbar gezien, Rotterdam is ook van allle gemakken vooorzien! we stapten uit de tram en besloten gelijk door te lopen. Ja, hij was open maar wat vreemd, er staat een grote lichtreclame van een KAPSALON. En beetje inde bonen stonden we binnen. Het was nt druj, wij waren de enige. Er kwam een meisje met haar weerbarstge kroeshaar keurig in een kunnstig stukje kapperswerk. A. deed de bestelling en ik keek eens rond waar de kappersstoelen stonden. Niets! misschien achter die deur. de juffrouw keek ons bevreemd aan, je zag ze denken. Nou het hoge woord kwam eruit

Pietje is de doorsnee naam  van de kanarie die mensen als ik weet niet hoelang in hun kamer of keuken houden. Een knoeipot eerste klas maar dat valt allemaal erg door zijn aria's. En hoe meer lawaai das te groter het lied. Verjaardagen zijn dan ook iets voor Pietje. Het was een vaste vraag op verjaardagen: en?zingt ie? We hadden een tante Ciel die een kanarie pieten medium was. Een langdurige ruiof ander pietenongemak heeft ze verholpen, Zo ook deze verjaardag. Na een ronde door de kamervan handjes geven en zoenen zag ze Pietje en fronsde haar wenkbrouwen. 'Zingt wel en hij is niet op kleur''. Arbeidsvitamine en geraspte wortel, geen winterwortelmaar bospeen was haar oordeel en zij nam plaats naast de kooi van Pietje. de koffie kwam door en een enorme doos van de banketbakker vol taartjes. Voor ieder wat wils. Tante nam een slagroompunt, de grootste. Pietje vloog heen en weer in zijn kooi, piietPIEEET. En toen gebeurde het: Piet schoot een pretpakket uit zijn cloaca dat