Theo's dagboek

Wat zeg je?? H et is voor mensen die iets aan hun oren mankeren niet makkelijk om aan de babbel te blijven in de winkel. Door het dragen van mondkapjes is het onmogelijk te liplezen. Je doet het dus met wat je hoort en dat levert pijnlijke momenten op. Ik kom de supermarkt binnen en een meisje(de winkelwagentje/ boodschappenmandje sterilisator) begroet je: ‘goewauiuoeantje’ ze kijkt stralend bij dat zie ik.   Ik Zie haar hand gebaren richting een door haar gesteriliseerd mandje. Ik neem er een en ga die winkel in. Kap mijn boodschappen. Het eerste pak vla en ik ga niet alle pakken vla bepotelen om vervolgens toch maar yoghurt te nemen. T ’s toch waar??! Ik heb thuis bedacht dat we mosselen eten dus begeef ik mij monter naar de visafdeling, drie schapjes bij het vlees en de kip. Geen mosselen, toch maar even vragen; Met mondkapje articuleer ik overdreven of er nog mosselen zijn of komen? De assistent   facilitaire zaken( vakkenvuller) laat zijn dozen de dozen en zegt: jialeinoelig

  Winkelen Het was een drukke dag, zoals altijd. Ik moest boodschappen doen bij de winkels bij ons op de Wolphaertsbocht en had besloten dat ik mijn boodschappenkarretje mee zou nemen want er most nogal wat zware zaken meegenomen worden. Ik doe mijn boodschappen graag vroeg op de dag, dan ben ik nog het fruitigst en loop dan niemand voor de voeten. Ik wissel bij de supermarkt van kar, neem een winkelwagentje en klik mijn eigen kar voorop. Volle kar en twee plastic zakken keerde ik terug naar Bellevue . de deur open maken vergt dan toch wel wat handigheid maar door het karretje onderaan de trap te laten staan en eerst de deur open te doen is een goede oplossing. Tassen alvast mee naar boven genomen deed ik de sleutel in de deur en meteen ging mijn telefoon. Dat bleek onze buurman uit Frankrijk te zijn. I worstelde mij onder m’n tassen vandaag en nam op. Terwijl ik stond te praten in de deuropening kwam er een mannetje aan met zijn capuchon over zijn hoofd getrokken. Nou lopen er m