Theo's dagboek

Zoals altijd is mijn tas veel te klein. Neem ik mijn boodschappen kar mee puilt die uit, en dat is een extra grote. Mijn sleutels stop ik in mijn rechter jaszak. Portemonnee in mijn linker jaszak, en mijn telefoon...... Onder in mijn tas.. Niet snugger maar een veilige plek. Wie mij nodig heeft bel ik gewoon terug want voicemail staat uit. Als het aan mij lag had ik een telefoon met een snoer, maar daar heeft 50+  voor gezorgd. Voor €5.00 voorzien zij mij van internet, bellen en gebeld worden en als klap op de vuurpijl sms. Dit alles onbeperkt. Kunt u een filmpje kijken zonder bang te zijn dat u niet voldoende bundel heeft. Een filmpje kijken? Mja. In het openbaar vervoer  kijk ik met een ander mee. Je ziet de vreselijkste dingen. Tjonge jonge. Maar terug naar de MCD aan het einde vande straat. Ik waggelde net naar buiten toen mijn telefoon begon te bellen. Er klonk een levendig klokgelui uit mijn tas dus uitzetten was er niet bij. Mits ik alles uit m'n kar zou halen...... Ik had h

Had/ heeft u die ook nog? Een knopendoos! Mijn moeder wel. Als er iets iet met knopen versleten was en richting de lompenboer dreigde te gaan, werd het kledingstuk ontdaan van alles wat maar op een knop, clip of drukkertje leek. Mijn moeder riep als wij zeiden dat het flauwekul was: Met zuinigheid en vlijt bouwt men huizen als kastelen. Hoe ik hierbij kom? Ik heb haar knopendoos gevonden! Naar haar versheiden nu elf jaar geleden is die bij mij terecht gekomen en bewaard! Een ovale Tjoklat blikje. Zo'n blikje dat je na het nuttigen van de kattentongen niet weggooit maar een tweede leven geeft als knopendoos of frivolitee doosje. En die knopendoos heeft heel wat keren een uitkomst geweest. Net dat kleurtje, dat maatje. Mijn momeder voorzag de knopendooslozen ook van knoopjes; Wieza, heb je een blauwgroen vierkant boordenknoopje, ik ben er eentje verloren. Als er  geen gelijkend knoopje was werd er eentje van onderaan de blouse naarboven verzet en op de lege plek werd een afwijkend kn

 Vrijdagmiddag trok ik mijn jas aan om naar de visboer te gaan om kibbeling te halen . Saar had ik al een paar weken zin in. wij hebbeb hiuer op Oud Charlios een knallemde visboer, twee bommen voorm de duuur maakte dat hij maanden dicht was en we er alleen bot vingen als we om kibbeling kwamen. Ik passeerde Yasam en stak de Clemensstraat  over. plotseling ontstond er bijde geldmaat een worsteling. Een man en een razende vrouw waren aan het matten geslagen waarbij de vrouw als een razende te keer ging.Tjongejonge dacht ik, vast iets met het geld wat gepind is en ze niet af wil geven. De vrouw vrouw deelde nog een 7 klapper uit waarna de man haar in de drie dubbele maststeek probeerde te nemen. Het lukte matig. hhij draaide zijn gezicht naar de geldautomaat. Ik keek in echtgenoot A.!!!!! NEe, dat kan niet! De vrouw kwam los en wilde weer erop los slaan maar werd gestopt door toegesnelde familie. die zette A uit de wind en probeerde de vrouw tot bedaren te brengen. Ik was er inmiddels naa