Theo's dagboek

Deze week hebben we van allerlei programma's over LHBTI op de tv met als afsluiter en hoogtepunt de Amsterdam canalparade. Tjonge wat staan we in het middelpunt van de belangstelling. Iedereen is ineens LHBTI minded en kent wel iemand die ''zo'' is en gaat er toch zo gezellig mee om! Het zijn zulke geschikte luitjes, jullie kennen die vast ook wel?! Ja, nee, die met dat lange haar, och jawel ze zijn er ook altijd en altijd zo gezellie bellie!! Ik kijk mijn man dan zeer hoopvol aan en spreek dan de gevleugelde woorden; ooo, nee natuurlijk, die uit het Grote Homoboek bladzijde 341!!!!! Ja, nee die kennen we! Dacht even aan die knappe jongen van bladzijde 712 met dat smoezelige  ezelsoor aan de bladzijde.  De reactie is superleuk,  er ontstaat enigzins verwarring , en zolang wij ons gezicht in de plooi houden denken ze dat het Grote Homoboek bestaat, vanaf  nu dus het Grote LHBTI Boek( een soort Guinnis Book of Records maar dan anders). Dat het een boek is getui

Het is minder minder warm en dat nodigt uit om eens op de fiets te stappen en een stukje de wijk in te trekken. Op de fiets kom je een stuk verder want vooral door een hernia is mijn bereik veel kleiner. Maar niet getreurd, een eindje rijden! We pakken de Katendrechtse Lagedijk en fietsen op een slakkegangetje  langs een  Turkse Bazar. Op de stoep staat een keur aan plastic waren. Van bakjes,  bloempotten wasbakjes, po-emmers en een soort schaal die je gebruikt om goud te delven.  Misschien moet ik eens zo'n ding kopen en mijn geluk gaan beproeven in de Boergoensevliet. Straks, op de terugweg moeten we kijken voor een reiskoffertje, het onze heeft de reis naar Parijs niet overleefd. We belanden in de Ebenhaëzerstraat en passeren de Aldi. Er staan veel auto's: Polen, Joegoslaven, Roemenen en nummerborden die ik niet ken. Duidelijk anders dan bij ons in de straat. We komen in de buurt van Koffie en Ambacht waar Lies Klaus de scepter zwaait. Samen met haar man runnen zij dit

In Puteaux is het vandaag stil, erg stil. De terrasjes zijn dicht, de winkels zijn dich.,er is niets te beleven terwijl in hartje Parijs de tour de France zij laatste ronde draait. Het is uiterst net in Puteaux geen vuiltje op de grond geen peuk naast de vuilnisbak, je kunt er van de vloer eten. Het is bijna een modelstad. Toch iets gevonden dat de Puteauxenaren over het hoofd hebben gezien :twee zielige ananasjes, in een bio groenteboer. De biologische groentetraitteur heeft gisteren zijn Groentehemel wel heel snel op slot gedaan en is met groenteschort om hem ijlings gesmeerd, alle groente en fruit achterlatend. Hij kon even geen pruneau meer zien. Aardappelen in de felle zon net als de botersla en de bak sperziebonen. Meiknolletje liggen er als oude besjes bij, om het over de bakjes aardbeien maar niet te hebben Ik geloof niet dat een beetje bij de hande Puteauxse huisvrouw nog euro's neertelt voor zulk erbarmelijk rommeltje . De ananas heb ik ter illustratie vastgelegd voor

Het is even niet meer zo leuk in Parijs. Twee pogingen van zakkenrollen in een uur tijd. We gaan de stad in omwat te gaan drinken en pakken de  metro. Heerlijk dat openbaar vervoer. Ik geniet van de veelheid aan metro's dat er rijden en hoe snel je van de ene kant van Parijs naar de andere komt. We stappen uit in de Marais en na wat gekuierd te hebben, hebben we zin in een pint, dus strijken we neer op een van de vele terrasjes en bestellen een heerlijk koel biertje. We zitten nog niet  of er komen twee mannen aan die naast Adrie gaan zitten . Met veel omhaal nemen ze plaats en moet de man die naast Adrie gaat zitten zijn jas uitdoen   en over de stoel hangen. Hij gaat wel heel dicht bij Adrie zitten en meteen voelt Adrie iets aan zijn broekzak en steekt zijn hand uit. Voor de zekerheid bergt hij de spullen op in zijn andere broekzak en borstzak van zijn hemd. Nogmaals volgt er eenvoelaktie van de man. Ze zijn beiden druk met telefoneren, wat niet schijnt te lukken en doornemen