Theo's dagboek

Gisteren had ik een uitvaart in Ossendrecht in mijn agenda staan, dus vertrok ik rond 9.30 uur richting Ossendrecht. Redelijk weer, maar wel koud. Ze zullen in de kerk wel stoken. Toen ik langs de zijdeur binnen kwam, kwam ik Paul Groffen tegen die mij aanraadde om even handschoenen aan te doen want het was net 7 graden warm. Ook de kosters Jac en Piet maakte grapjes over de temperatuur. Het leek mij beter om met overjas en das achter het orgel plaats te nemen, maar de heren kosters deden tijdens de afscheidsviering geen jas aan. Stoere mannen. Toen we eenmaal zaten en de viering begon leek het wel mee te vallen maar na een half uurtje werd het echt koud! Toen we na een dik uur de kerk uitliepen voelde het buiten lekker aan! Morgenochtend is er weer een uitvaart, nu maar hopen dat de verwarming weer brandt.

In oktober 1997 ben ik definitief gestopt met de zaak. Alles verkocht, opgeruimd, uitgezocht en uitgedeeld. Een goed moment om te stoppen. De zaterdag van sluiten waren er hapjes en drankjes voor de bezoekers. Overweldigend veel lieve kaarten, bloemstukjes en schouderklopjes. Veel bloemen en presentjes, overweldigend!! Bij het afscheid kreeg ik van één van mijn trouwste klanten een pakje met de wens dat ik aan haar zou denken als ik de schort droeg. Monique was bijna de eerste en de laatste klant, ze heeft mij zelfs een tijdje franse les gegeven. Van haar kreeg ik de gestreepte groene schort. Zij wist dat ik graag kook en hoopte dat het een cadeautje was dat goed van pas zou komen. Inmiddels zitten we op de rand van 2010 en uitzicht op 2011 en nog steeds draag ik met veel genoegen haar schort. Er is wel het nodige aan hersteld, bandjes vast gestikt, vlekjes die er niet meer uit gaan maar, het is en blijft een herinnering aan Monique(zalige gedachtenis). Al zal ik de schort nog 5 ...