Verwarming
Het waren barre tijden, 1962. Pakken sneeuw waar niet doorheen te komen was, sterren op de ramen en dicht gevroren kraantjes. Ja, nee, geen drie dagen maar 3 weken! Sneeuwruimen was het enige dat je kon doen, de weg naar het kolenhok moest vrij zijn al was het een levens ader. Wij woonden in 1966 in een niewe doorzon woning. Een hele straat, doorzonwonigen met een hoog Inkijk gehalte. Er was overal aan gedacht, een garage, een voor en achtertuin,een douchecel en een keuken met moderne kastjes en pannenrekken., twee stuks en een geiser. zowizo een hele vooruitgang want in het huis waar we voorheen woonden had die luxe niet. Mijn moeder had een grote wens: een centrale verwarming, geen gesjouw meer met kolenkitten, sintels uit de kachel peuteren en ijs bloemen op de slaapkamerramen. In 1968 kregen we een nieuwe flat Met centrale verwarming. Een soort gezamenlijke, inbegrepen hitte van september tot juni stookte de huismeester het kacheltje op. Mijn moeder genoot met volle teugen van