Verwarming

 Het waren barre tijden, 1962. Pakken sneeuw waar niet doorheen te komen was, sterren op de ramen en

dicht gevroren kraantjes. Ja, nee, geen drie dagen maar 3 weken! Sneeuwruimen was het enige dat je kon doen, de weg naar het kolenhok moest vrij zijn al was het een levens ader. Wij woonden in 1966 in een niewe doorzon woning. Een hele straat, doorzonwonigen met een hoog Inkijk gehalte. Er was overal aan gedacht, een garage, een voor en achtertuin,een douchecel  en een keuken met moderne kastjes en pannenrekken., twee stuks en  een geiser. zowizo een hele vooruitgang want in het huis waar we voorheen woonden  had die luxe niet. Mijn moeder had een grote wens: een centrale verwarming, geen gesjouw meer met kolenkitten, sintels uit de kachel peuteren en ijs bloemen op de slaapkamerramen. In 1968 kregen we een nieuwe flat Met centrale verwarming. Een soort gezamenlijke, inbegrepen hitte van september tot juni stookte de huismeester het kacheltje op. Mijn moeder genoot met volle teugen van het de geboden warmte. De keuken, slaapkamers, badcelde de huiskamer en de gang werd  vakkundig naar tropische hoogten gestrookt. 

2022

We dragen dikke truien, en BIJPASSENDE SOKKEN, , zetten de verwarming uit in kamers waar  we niet zijn, de huiskamer mag je op zon en feestdagen op 19 graden worden  gezet. Douchen doe je maximaal 3 minuten en de watertemperatuur  is teruggebracht. Lekker douchen is er ook niet meer bij. We gaan weer naar bed met een kruik. De bloemen staan weer op de ruiten. Douchen in een ijskoude badkamer. Ijspegels aan de dakrand. Dank u wel meneer Poetin voor deze duw richting afgrond. Wij doen het lekker zonder uw gas, al zal het niet meevallen de wereld wordt wakker en gaat op zoek naar andere energiebronnen. Ik ga mn winterjas vast opzoeken!

Theo