Theo's dagboek

Het was woensdag en er werd een orgel lunch concert gegeven door de stadsorganist/ beiaardier meneer Bierlings.  Beslist de moeite waard om een half uurtje aan te besteden, want veel langer duurt het niet.  Samen met orgel vriendin Aya met de bus naar de Doelen. het orgel staat in de grote zaal dus we waren erg benieuwd naar de bezetting want de grote zaal is echt een grote zaal. Het viel mee, er waren toch aardig wat orgelaars op af gekomen. we namen plaats en het concert nam zijn aanvang.  Wat doe je verder als je eenmaal zit en je je oren open hebt staan voor de muziek? Kijken! om je heen kijken! Het imposante orgel verlicht en een spotlight op de organist de mooi orgelspel aan de dag legde. Maar........... ik begon mij te storen aan de ledverlichting die er door een handigerd was aangegd. het deed mij denken aan een ouderwets  theelichtje met van die mica ruitjes. Rood, knal  rood. De techniek staat voor niets en het zou dus erg goed kunnen  om de kleur te veranderen al na 

Zoals iedere morgen ben ik benieuwd naar het dagelijkse recept in de volkskrant. Soms doe ik er iets me, soms niets. Maar vandaag deed mijn hart opengaan! chocolade, en niet zo maar een reepie, ne Callebout (je spreekt het zo uit als je het schrijft, geen Calle Beaue foei!). Het schijnt de grootste producent van cacao te zijn, dat wist in nou weer niet. wat ik wel nog weet  is dat de fa. Callebout bij ons in Brabant, bijna België om de paar maanden aan de deur kwam. Ja net als de melkboer John Poel ,de groente boer Liza Teut en soep boer sooike Poel.   Eens in de zoveel tijd  kwam deze koopman met een aanhanger vol chocolade bij Jeanne van het Botje  en Jeanne trommelde op haar tamtam chocolade minnend Ossendrecht op om de chocoladehonger te stillen en de verslaving te voeden. Dikke repen zwarte chocolade 85%, zalige chocolade met hazelnoten, geen kruimels maar hele  hazelnoten, witte chocolade met of zonder gepofte rijst en vele vele soorten meer om de chocojunk van de straat t