Theo's dagboek

  Eigen werk. Reeks puur natuur 

Wij, echtgenoot A en ik, hebben jaren geleden afgesproken dat wij niet meedoen aan dagen zoals Valentijn. Er vliegt een dikkontige cupido/ engel met een pijl en boog rond en het verrekte blaag vuurt pijltjes op je af waardoor je volgens de spelrgels, smoor verliefd wordt en je suf gaat kopen aan kaartjes, chocolade en alles wat op een hartje lijkt. Nee, daar doen we niet aan mee! Bolleke Bengel kan de boom in met zijn pijl en boog daar zijn we inmuum voor!Toch gebeurde er iets vreemds deze 14e februari. we waren op weg naar A. zijn jarige moeder maar zouden voor we op bezoek gingen eerst nog de plaatselijke Aldi aandoen om een grote hoeveelheid kattengrit in te slaan. Als je bij een Aldi komt vindt je altijd dezelfde artikelen aleen de plek kan veschillen. Zo hier dus ook. Al zoekend naar de kattengrit gingen we ieder een kant op. Plotseling stond A . naast me en vroeg:heb jij een airfryer? Ik zat met m'n hoofd tussende eieren en het bakmeel en wilde net de rozijnen induiken, en mo

  We zijn allemaal benauwd voor onverlaten die op onverwachte momenten op huisbezoek komen en zich gretig te goed doen aan onze  "waardevolle" spullen. De kandelaars van tante Door, het zilveren bestek van oma of de trouwring van de overleden echtgenoot. Het is in onze ogen niet vervangbaar het herinnert aan dierbaren. Vaak is de herinnering belangrijker dan de echte waarde van iets. Menig huis is tegenwoordig uitgerust met een alarm installatie waar je u tegen zegt. Er wordt alarm geslagen, doorgeklikt naar een centrale. Alarmbellen geactiveerd en videocamera's worden knipperend wakker en leggen alles vast, ook hoe wij zelf met ons haar in de war en (dames) zonder make-up maar met honkbalknuppel door het huis trekken en ruimte voor ruimte controleren. Wij wonen in een oud huis en voelen ons zeer veilig. Vooral omdat Ridder Leo de wacht houdt. Ridder Leo stond bij goede vrienden in huis, en er werd gezocht naar een huis waar hij een oogje in het zeil kon houden. Er was ni