Theo's dagboek

Vanmorgen moest ik voor twee afspraken in het Erasmus MC zijn. Dus kachelde ik op de fiets naar de tunnel. Ik ga altijd met de lift want met fiets de roltrap nemen is niets voor mij, de lift zit er niet voor niets. Ik kom aan de andere zijde boven, de deuren zoeven open en ik sta tot mijn middel in het tentenkamp der Nederlandse Strijdkrachten. Grote kratten blokkeren bijna de gehele doorgang. Is de oorlog op Noord uitgebroken? Moet ik terug naar huis en direct 50 kilo rijst, 20 kilo bruine bonen en 10 kilo koffiebonen inslaan?? Nee hoor het zijn gewoon de voorbereidingen voor de havendagen Goed volk dus, dat wordt een weekje lol trappen. Ik fiets verder want ik het ziekenhuis houden ze niet van wachten. Dat doen wij wel. Binnengekomen in de grote hal scan ik m'n paspoort en het apparaat spuwt een stook uit met alle afspraken en tijd en looproute. Dat heb je wel nodig want het is erg groot. op afspraak 1 aangekomen mag ik aan de koffietafel gaan zitten om de zorgwijzer in te v

Hare poezigheid Catharina 'de de Kleine' springt op bed voor de dagelijkse kroelpartij.

Het is voor mij een bron van inspiratie en bijzondere ontdekkingen . Het geeft rust ,leidt af , brengt je op nieuwe ideeën, het verpletterd, verbaasd , en doet je soms huiveren: een kookboek  In de loop der jaren heb ik heel wat boeken in de hand gehad, bekeken ,besnuffeld of er soms een bende van gemaakt. Ik vind nu nog wel eens krenten of heb een bladzijde met een chcoladeveeg in mijn boeken . Ze zijn me ook allemaal even dierbaar. Van het kleinste tot het aller zwaarste boek. Het is begonnen uit interesse in wat er gebeurt bij het koken,bakken of stomen van een produkt. Wat gebeurt er met de suikers, de vitamines en waardoor ontstaan verbindingen die perfect zijn in onze voeding. Het is zalig om voor het slapen gaan een boodschappenlijstje te maken voor een heerlijk dessert. Ik lig soms te watertanden als ik een recept lees.  Het zijn ook zoveel boeken geworden dat ze niet meer in de kast kunnen op de muziekkamer maar dat er ook een deel zijn verhuisd naar het souterrain.

Het had even geduurd, maar afgelopen zondagmiddag was het zover: Het huiskamer concert op Bellevue . We hadden een ensemble gevonden op viool en cello en voor deze dag uitgebreid met een pianist(e). Er waren gasten uit Overijsel, Brabant en Zeeland en de nodige buurtbewoners wisten de weg naar Bellevue te vinden . Het was stralend weer wat goed uitkwam voor de verloop van het concert, we konden in de tuin een luchtje scheppen en een kopje koffie of iets anders nuttigen tijdens de pauze . Mooi meegenomen. Het was rond kwart voor een toen de bel klonk en onze Japanse vriendin, gekleed in een schitterende Japanse outfit, zou de gasten ontvangen. Voor ons stond een zeer breekbaar oud vrouwtje met haar vazal, later zou blijken dat het de Boze Heks van het Noorden 't zijn, die niet alleen bij ons krassende haar wensen kenbaar maakte maar zich ook tegenover onze gasten ergerlijk  en zeer onredelijk gedroeg. Het ensemble druppelde ook binnen en nam hun plaatsen in die door de to