Koffie


Vanmorgen moest ik voor twee afspraken in het Erasmus MC zijn. Dus kachelde ik op de fiets naar de tunnel. Ik ga altijd met de lift want met fiets de roltrap nemen is niets voor mij, de lift zit er niet voor niets. Ik kom aan de andere zijde boven, de deuren zoeven open en ik sta tot mijn middel in het tentenkamp der Nederlandse Strijdkrachten. Grote kratten blokkeren bijna de gehele doorgang. Is de oorlog op Noord uitgebroken? Moet ik terug naar huis en direct 50 kilo rijst, 20 kilo bruine bonen en 10 kilo koffiebonen inslaan?? Nee hoor het zijn gewoon de voorbereidingen voor de havendagen Goed volk dus, dat wordt een weekje lol trappen. Ik fiets verder want ik het ziekenhuis houden ze niet van wachten. Dat doen wij wel.
Binnengekomen in de grote hal scan ik m'n paspoort en het apparaat spuwt een stook uit met alle afspraken en tijd en looproute. Dat heb je wel nodig want het is erg groot.
op afspraak 1 aangekomen mag ik aan de koffietafel gaan zitten om de zorgwijzer in te vullen. Een tablet met een programma waar je een kleine 40 vragen moet beantwoorden Het is geen gezegde, 'koffietafel' maar in het Erasmus MC worden de patiƫnten getrakteerd op gratis koffie of thee. Er staan ook waterapparaten met gekoeld water. Een oude vrouw komt binnengerold en voortgestuwd door een achter de wagen gespannen paard, haar dochter.Deze posteert moeder bij de pompkan koffie en meld voor een ieder die in de ruimte aanwezig was: Neem jij maar alvast lekker bakkie, hier is de kan.
Moeder was deze aanpak van het lieve poppedijntje gewend en ontfermde zich hartstochtelijk over de kan, zakjes suiker en de cupjes melk.  Na mijn consult moest ik even wachten aan de balie en trof het span nog steeds aan met  de koffiekan duidelijk onder hun hoedeen een beetje te luid een ieder (ook ik kreeg een beurt) bekritiseerde. Afspraak nr 2 stond in de startblokken en ik nam lift, trappen en gangen en stapte vrolijk de volgende poli binnen. Ook hier was er koffie en thee  voor het grijpen. Een meneer kwam binnen, een vrijgezel die heel proper is op zichzelf en de laatste 30 jaar geen kleding meer had aangeschaft getuige zijn regenjas, overhemd en te korte pantalon en een gigantische boodschappentas die je in vroeger jaren een weekendtas noemde. Hij zoekt een krant op tafel, neemt zijn koffie en verhuist naar een van de uitnodigende banken. Als hij net zit wordt zijn naam geroepen. Met duidelijke tegenzin laat hij de boel de boel en gaat met de vrouw mee

Na een minuut of 5 kwam hij terug gelopen bijna gehold .  Er was niemand in zijn hoekje gaan zitten of had van zijn koffiegenipt. Hij proefde van zijn koffie: koud!  Ergernis was van zijn gezicht af te lezen. Hij zocht een plekje waar hij de koude koffie kon wegmoffelen. Planten stonden er niet. Het leek een mister Bean act. U aan geboden door het erasmus MC.

Het valt mij op dat er nogal wat mensen eerst naar de koffiekannen gaan, 4 staafjes suiker en 3 cupjes melk nemenen zich daarna pas melden. Ik zou vergeten dat ik in het ziekenhuis ben. Er is niets zo vermakelijk als een mens, je moet het alleen in de gaten hebben
Op de terugweg kwam ik natuurlijk weer in het kamp  van de militairen terecht en slingerde ik weer richting lift . Het was intussen gaan regenen. En de koffie was op, en ik bijna thuis. Heb wel trek in een bakkie!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee