Huisconcert

Het had even geduurd, maar afgelopen zondagmiddag was het zover: Het huiskamer concert op Bellevue . We hadden een ensemble gevonden op viool en cello en voor deze dag uitgebreid met een pianist(e). Er waren gasten uit Overijsel, Brabant en Zeeland en de nodige buurtbewoners wisten de weg naar Bellevue te vinden . Het was stralend weer wat goed uitkwam voor de verloop van het concert, we konden in de tuin een luchtje scheppen en een kopje koffie of iets anders nuttigen tijdens de pauze . Mooi meegenomen.

Het was rond kwart voor een toen de bel klonk en onze Japanse vriendin, gekleed in een schitterende Japanse outfit, zou de gasten ontvangen. Voor ons stond een zeer breekbaar oud vrouwtje met haar vazal, later zou blijken dat het de Boze Heks van het Noorden 't zijn, die niet alleen bij ons krassende haar wensen kenbaar maakte maar zich ook tegenover onze gasten ergerlijk  en zeer onredelijk gedroeg.

Het ensemble druppelde ook binnen en nam hun plaatsen in die door de toeloop van mensen niet zo rijkelijk was als sommigen wel hadden gehoopt.  Maar het mocht de pret niet drukken, er werd gekeken of er voldoende strijkruimte was voor viool en cello en er werd ingeschikt en weggeschoven totdat ieder tevreden was. Nou ieder?!!! de Boze Heks v.h.Noorden had de boel al behoorlijk op scherp gezet en vond de kwaliteit van de geboden vleugel der mate belabberd dat ze naar huis wilde gaan, maar naar een hele pot Stroop smeren en het oppoetsen van het Enorme EGO van hare heksigheid beliefde het de pingelheks te blijven. Het concert startte en het was een gevarieerd aanbod van muziekstukken. Iedereen had het naar haar/zijn zin en men genoot van het gebodene.

Ondanks de kleinere ruimte en een andere opstelling zette het ensemble een feestelijk eerste gedeelte van het concert weg. De tuin werd bij de feestelijkheden betrokken  en het werd gezellig druk. Plots kraakte er een stem! Ja, de Boze Heks, vermomd als pianiste, had het niet meer. Ze zat onder de kattenharen !! En nu? En als ze straks weer ging zitten? De oplossing was snel gevonden ,er werd een kleefrolletje uit de la gepakt en ze werd afgeborsteld. Ze was met haar zwarte outfit precies in het zeteltje gaan zitten waar net te voren onze Lex had gelegen. Ze verwachtte vast dat wij Lex in het openbaar zouden kastijden en hem daarna in de wasmachine op 90 graden zouden wassen.

Terwijl dit afspeelde was ik naar de keuken gegaan voor de nodige hand en span  diensten. Onze gasten wisten alles te vinden en alles liep op rolletjes....... dat was te vroeg gedacht. De Boze Heks v.h.Noorden meldde zich met vazal in de keuken , mevrouw wilde thee. Geen probleem zou je denken en zijn 5 soorten in huis, maar net niet de soort die zij beliefde . Nee, ik wil zwarte thee! Zwarte! Mannie probeerde de zaak een beetje te sussen en mompelde dat groene thee ook goed smaakte. Het werd tijd om aan het tweede gedeelte van de middag te beginnen. De opening was een klassiek stuk dat gespeeld werd op viool , door de leider van het ensemble en de Boze Heks. Op de vleugel, die eerst totaal werd afgekraakt door de leider van het ensemble en met glimlach om het zuinige mondje van hare Heks, werd er gemusiceerd . De laatste noot klonk en de Boze Heks v.h.Noorden veerde op en boog alsof ze het niet in haar rug had en verwachtte dat het publiek bloemen zou werpen naar de diva. Nogmaals werd de vleugel afgekraakt en de vingervlugheid van deBHvhN alles had gered.
Hierna, was haar inbreng achter de rug. Het ensemble had een vervolg dat een lust voor het oor was en menig aanwezige niet stil kon blijven zitten. Flitsend en swingend werd de Entertainer ingezet door alle muzikanten, ook de Boze Heks v.h.Noorden .
Ze raakt er finaal uit en tot overmaat van onprofessionaliteit van de BHvhN begon ze de andere leden te vertellen dat ze de weg kwijt was. Niemand had het echt in de gaten, maar door de muziek heen kletsen van je medemuzikanten......Ze kreeg instructie wat en hoe en ze pingelde nog wat mee.

We kijken terug op een geslaagde middag, niet alleen de muziek maar ook de sfeer die er hing en mensen bleven nog wat drinken. De Boze Heks v.h. Noorden en haar vazal waren uit het zicht verdwenen, eventjes kwam Mannie nog even een glaasje rode wijn halen, want dat beliefde zij.
Het werd 18.00 voordat ieder weg was en de stoelen en andere huisraad weer op zijn plek stond. Het was niet meer te zien dat er een paar uur eerder 35 gasten e 5 muzikanten dezelfde ruimte bevolkte. Gelukkig hebben we de foto's nog!