De schort.

DSCI0002

In oktober 1997 ben ik definitief gestopt met de zaak. Alles verkocht, opgeruimd, uitgezocht en uitgedeeld. Een goed moment om te stoppen. De zaterdag van sluiten waren er hapjes en drankjes voor de bezoekers. Overweldigend veel lieve kaarten, bloemstukjes en schouderklopjes. Veel bloemen en presentjes, overweldigend!!

Bij het afscheid kreeg ik van één van mijn trouwste klanten een pakje met de wens dat ik aan haar zou denken als ik de schort droeg. Monique was bijna de eerste en de laatste klant, ze heeft mij zelfs een tijdje franse les gegeven.

Van haar kreeg ik de gestreepte groene schort. Zij wist dat ik graag kook en hoopte dat het een cadeautje was dat goed van pas zou komen. Inmiddels zitten we op de rand van 2010 en uitzicht op 2011 en nog steeds draag ik met veel genoegen haar schort. Er is wel het nodige aan hersteld, bandjes vast gestikt, vlekjes die er niet meer uit gaan maar, het is en blijft een herinnering aan Monique(zalige gedachtenis). Al zal ik de schort nog 5 keer moeten verstellen, dat zal ik blijven doen.

Een herinnering aan een erg trouwe klant, en erg hartelijk mens.

Theo.duivenplaatje015

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee