Zakkenrollers


Het is even niet meer zo leuk in Parijs. Twee pogingen van zakkenrollen in een uur tijd. We gaan de stad in omwat te gaan drinken en pakken de  metro. Heerlijk dat openbaar vervoer. Ik geniet van de veelheid aan metro's dat er rijden en hoe snel je van de ene kant van Parijs naar de andere komt. We stappen uit in de Marais en na wat gekuierd te hebben, hebben we zin in een pint, dus strijken we neer op een van de vele terrasjes en bestellen een heerlijk koel biertje. We zitten nog niet  of er komen twee mannen aan die naast Adrie gaan zitten . Met veel omhaal nemen ze plaats en moet de man die naast Adrie gaat zitten zijn jas uitdoen   en over de stoel hangen. Hij gaat wel heel dicht bij Adrie zitten en meteen voelt Adrie iets aan zijn broekzak en steekt zijn hand uit. Voor de zekerheid bergt hij de spullen op in zijn andere broekzak en borstzak van zijn hemd. Nogmaals volgt er eenvoelaktie van de man. Ze zijn beiden druk met telefoneren, wat niet schijnt te lukken en doornemen van brieven die voorzien zijn van stickers, stempels en aantekeningen. Het lijkt wel een slecht georganiseerd administratiekantoor.

We drinken ons biertje en lopen verder. Wat keuk , een fotozaak van Kodak, zo'n winkel waar al jaren niets veranderd is en niets  beleven valt .  Hier is  het even anders. De mensen staan in de rij! Een rij tot buiten! de inrichting van de winkel is ronduit aftands, wat mega doosjes van kodak rolletjes aan het plafog ,wat stoffige fotoalbums en een hoek met stoel en parasol om pasfoto's te maken. Er staan 13 mensen te wachten. Op wat? Nou op hun afgedrukte foto's natuulijk. Niet zo maar een paar afdrukjes maar stapels afdrukjes. Iets wat we toch niet meer doen. de honderden foto's die ik per jaar maak haalt er geen een het afdrukstadium.
Rare jongens die Parijzenaren!!
Het is nog een behoorlijk eindje naar het restaurant dus nemen we zoals dat in de grote stad gaat, gewoon de mertro. Het is spits en het perron staat he-le-maal vol. Toch maar doorzetten en ook trekken en duwen om in de metro te komen. Met de ellebogen en het nodige wringen zijn we in het rijtuig geraakt. Ik heb nog een plek en zit twee haltes uit. Adrie geeft aan dat we eruit gaan en ik sta op mijn hand stevig op de sluiting van mijn tas houdend, er wordt gewaarschuwd voor zakkenrollers. ik  heb het nog niet gedacht of een jongen draait zich om en roept iets naar een ander en pakt heel soepel naar mijn borstzakje waar mijn telefoon in zit. Ik ben goed wakker en grijp zijn hand. In een tel is hij in de menigte verdwenen. ik heb mijn telefoon nog en ook de inhoud van mijn tas is onaangeroerd. Met bonzend hart loop ik naar buiten. 
Deze ervaring maakt het allemaal minder leuk, minder ontspannen. dat komt misschien omdat we nog nooit iets meegemaakt  hebben. misschien zijn we wel enorme geluksvogels.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Afbeelding
Een uitspraak van ons aller Louike de Vos. De smikkelaar bij uitstek. allemaal heel onschuldig, voor een vos. Al snaaien zijn medevossen een heel kippenhok leeg, hij  houdt het bij een portie beukennoten die Bor de Wolf voor hem klaar maakt.  Het praathuis als  vegetarisch eetcafé. Vanmorgen sloeg ik de Volkskrant open en werd ik aangesproken door Xi , de opperchinees der opperchinezen. Hij richtte zich tot zijn onderdanen maar ook tegen ons: EET JE BORDJE LEEG ALVORENS NOG EENS OP TE SCHEPPEN. Dat kunnen we maar mooi in ons zak steken. Volgens vadertje Xi gaat er te veel goed voedsel verloren aan verspilling. Omdat hij de grootste bevolkingsgroep toespreekt zou dat een slok op een borrel kunnen schelen!  Restaurants in China wordt verzocht erop toe  te zien dat de bordjes worden leeggegeten voordat het volgende wordt opgediend. Een regel die wij al kennen van een restaurant bij ons in de straat: Asian Fusion. daar kun je voor een heel redelijk bedrag sushi eten. Voor 22 euro zoveel je
Meer lezen

Verse wafels uit schudfles

Afbeelding
Het Wafelijzer,tosti-ijzer, poffertjespan Het moest er een keer van komen en vandaag was het zover! Vanmorgen liep ik in de super( LIDL) en zag een hele doos wafels staan, YUMMM WAFELS!!!! Een schap verder stond een ‘’schudbus wafelmix, alleen melk toevoegen en goed schudden. Zal ik het doen???? JA, ik doe het! vanmiddag het tosti-ijzer op het aanrecht gezet en de bakplaten verwisseld voor wafels. Schudden, vijf minuten geduld en bakken. Tjonge dat ging even goed, binnen korte tijd vier heerlijk verse wafels, zonder plakken of rotzooi! Voldaan de overige mix in de koelkast gezet voor vanavond, na het eten. Deze keer de poffertjesplaten erin gedaan en poffergrootte wafeltjes gebakken. Bestrooid met vanillesuiker en een lik viervruchten jam……. Heerlijk!!! Nooit geen vanillesuiker kopen, maal 1 kilo suiker en een vanillepeul in je blender tot poedersuiker en bewaar het een maand vooral eer te gebruiken. Kan geen koopsuiker tegenop! Probeer het maar eens! Theo.
Meer lezen

Vertaling ''the long day closes''

Afbeelding
The long day closes, In de reeks vertalingen door Willem Winter volgt hier de vertaling van The long day closes. No star is o'er the lake, it's pale watch keeping Boven het meer is geen ster te zien, 't is nevelig. The moon is half awake through grey mist creeping, De maan, nog maar half wakker, kruipt door de grijze mist. The last red leaves fall round the porch of roses, De laatste rode blaadjes vallen rondom het rozenperk. The dock has ceased to sound, the long day doses. De klok slaat niet langer,de lange dag loopt ten einde. Sit by the silent hearth in calm endeavour, Ga bij het zwijgende haardvuur zitten en tracht in alle rust To count the sounds ofmirth,now dump for ever. . Terug te denken aan de verrukkelijke momenten, die nu voorgoed voorbij zijn Reed not how hope believes and fate disposes Let er maar niet op of hoop vervuld wordt en of het lot beschikt. Shadow is round the eaves, the long day doses. Er is schaduw onder de dakranden, de lange dag loopt ten einde.
Meer lezen