Theo's dagboek

Ready for take off! Al jaren hangt ere en vogelhuisje op terras, en ieder jaar is het bezet. Altijd een mezenpaar die, ondanks de volle zon, hun liefdesnestje er bouwen. Ook dit jaar was er een paartje vroeg bij om het inmiddels niet meer aan de eisen van de tijd voldoende kotje te claimen. Er werd geflirt, genesteld en eieren gelegd. Daarna begon het aansjouwen van voedsel om alle bekjes te vullen en de ouderlijke taken te vervullen. Dit hebben we alle jaren kunnen zien, maar nog NOOIT werd ons als verhuurders(om niet) de eerste vlucht van het kroost gegund. TOT vandaag! Ik liep net het terras op en hoorde een druk gekwetter en er was druk heen en weer vliegen van pa en ma, er moest dus iets aan de hand zijn. En ja hoor, uit het gaatje in het hokje zat een jong, te twijfelen. Maar in eens nam het beestje een duik en fladderde over het terras, gevolgd door nog één en nog één! Bang voor mensen of honden is nog niet hun sterkste zijde want eentje leek het wel aardig om achter Youri te la

Hallo allemaal, Gisteren was het dan weer eens zo ver, een dagje Amsterdam. Dit plan zat al enkele weken in de koker maar door mijn beenkwaal hebben we het steeds uitgesteld. Kwaal nog niet over maar dat kon de pret niet drukken, met stok was het te doen. Om 9.35 uur met een kaartje van het Kruitvat (€9,95) met de trein op pad. De auto hadden we op het NS terrein geparkeerd(achterzijde). Op vertoon van een kaartje kun je aan de balie een kortingskaartje krijgen en valt de prijs erg mee. De reis heen begon redelijk rustig maar eindigden in Amsterdam met een goed gevulde trein. Aangekomen zag de lucht er dreigend uit, veel grijze wolken grauwe luchten. Dat we in de grote stad waren bleek gelijk toen op het station in drie talen werd omgeroepen dat er zakkenrollers actief waren. Adrie vond het een goed idee om zo min mogelijk te lopen maar daar waar kon openbaar vervoer te nemen. Dus, hup de metro in. Tjonge, wat zien die rijtuigen eruit!! Vies, bekrast, gekladderd, en onze ‘buren’ waren