Theo's dagboek

Een geslaagde avond! Gisterenavond was de muziekavond Noten In Beeld in de protestante kerk in Ossendrecht. Al om 18.15 was het dubbelkwartet aanwezig om de drie nummers nog eens door te zingen. Om 19.00 uur stelde de cantorij zich op om de twee nummers( gezang 401 en Nun Ruhen alle Wälder) door te zingen. het gezang, Een vaste burcht is onze God, was een pittige ding, vooral het tweede couplet gaf tijdens het inzingen nog de nodige problemen. 19.30 uur begonnen de mensen binnen te lopen en een paar minuten voor acht was het eivol! Jan vertelde bij de getoonde dia’s en dit werd afgewisseld met cdmuziek, orgel/ hobo, pianomuziek, cantorij, dubbelkwartet,en enkele liederen door Jan en Johanna. Voor ieder het wist was het kwart over tien en kwam de cantorij naar voren om een lied van Bach te zingen: Nun ruhen alle Wälder. Nun ruhen alle Wälder, Vieh, Menschen, Städt und Felder, Es schläft die ganze Welt; Ihr aber, meine Sinnen, Auf auf, ihr sollt beginnen, Was eurem Schöpfer wohlgefällt.

Voor een duidelijke afbeelding kun je beter op het plaatje klikken. Een Leuke muzikale avond, beslist de moeite waard om te komen!!! Theo.

Een jaar of 16 geleden liep ik door de stad en kwam lang de Emmauswinkel, toen gevestigd op de Grote Markt, Bosstraat. Ze hadden er altijd aardige dingen voor een schappelijk prijsje. Dus altijd even naar binnen en rondneuzen tussen de spullen. Ook die keer. De toonbak was voorzien van een glazen plaat met daaronder de ‘’kostbaarheden’’. Bij het afrekenen moest ik ook daar altijd even kijken. Die keer lag er het afgebeelde ‘’ding’’. Voor fl 2,50 kon het van eigenaar veranderen en dat leek mij geen slechte koop, al wist ik niet wat ik er mee moest! Een tijdje heeft het bij ons in de vitrinekast gelegen maar na de verhuis was het ‘’ding’’ plotseling weg. Nou weg, gewoon even niet te vinden. Op gezette tijden schoot het mij weer te binnen en zocht ik keukenlades, kastjes en dozen in de kelder door op zoek naar ‘’het dingetje’’. Geen resultaat. Als ik weer eens Tussen Kunst en Kitsch zag moest ik aan dat ‘’ding’’ denken en sloeg ik weer aan het zoeken. Niet meer gevonden!!! Tot een maand o

Die twee teckels van ons hebben zo helemaal hun eigen manier van zaken duidelijk maken. Nou, niet duidelijk maken, zaken naar hun voorpoot zetten. Piepend en knorrend( onze ene teckel piept niet maar knort)weten ze zich ’s morgens uit de bench te bevrijden, mij aan te zetten ze eten te geven, uit te laten en al wat meer dat in die kleine bolletjes te boven komt. Pjotr kan twee meter bij je vandaan gaan zitten en blijven kijken, staren, je doordringend blijven aankijken. Je wordt er soms ongemakkelijk van. Youri lijkt zich op afstand terug te trekken en af te wachten. Als Pjotr beweegt komt hij ook in actie. Sinds een tijdje heeft Pjotr, de oudste de gewoonte om als hij naar buiten wil, eerst wat te dreutelen en vervolgens op statige gang naar de badkamer te gaan, de douchecabinedeur open te duwen en in de douchebak te gaan zitten. Vroeger volge er een hevig ziek zijn maar nu is het een teken dat hij besloten heeft ‘’nodig te moeten’’. Van de ene voorpoot op de andere wippend en zo met