Theo's dagboek

Uitvindingen, De wereld staat niet stil, alles gaat door, veranderd, wordt hipper, sneller, flitsende, computer gestuurd. Sensors zorgen ervoor dat er licht aangaat, deuren openen of juist sluiten. Toch zijn er zaken die al járen en járen nooit zijn veranderd, denk aan stofzuigen, ramen zemen, kastjes schoonmaken en wat dacht je van strijken! Nog steeds wacht ik op een kastje waar de overhemden worden gestreken en gevouwen. Vanmiddag zag ik een reclame van een onzinnig product: het doorspoelbare lege wc-rolletje!! Wij hebben al jaren een klein pedaalemmertje en doen daar de lege huls in. Moeilijk???? Vies???????? Welnee! En door dit product komen onze kleuterscholen in de knoop! Was het in mijn tijd zo dat de hele familie werd gemaand om toiletrolletjes, keukenrollen, boterkuipjes en plastic flessen te verzamelen? Zo konden hele kleutergroepen naar huis gaan met een zelf geknutselde raket of locomotief. Komt er aan al die creativiteit een einde?? Hopelijk niet!

Hallo allen, Vorige week was er bij een van de supermarkten een soldeerbout te koop. Zeker 30 jaar geleden kocht ik ook zo’n ding in de vorm van een pistool. Nou daar kon je mee solderen!!! De allereerste soldeersessie was tijdens een handarbeid les. Het solderen van een lampenkapje. Wat een zenuwtoestand, 20 jongens met soldeerbout in de aanslag. Van mijn lampenkapje kwam niets terecht, zelfs niet toen ik bijna een half pond soldeer erdoor had gesmolten. Ik vond het ook stinken! Met dat hippe rode soldeermachine met extra verlichting moest het toch lukken? Potje vet klaargezet, soldeer( er zijn vele soorten) en het losgeraakte stangetje. Na een half uur wist ik het zeker, voor mij geen soldeercarrière. Het soldeerpistool in de kelder opgeborgen en in een bui van opruimwoede nog een keer in het stopcontact gestoken: er zat geen leven meer in. Maar wat ben je zonder soldeerbout?? Deze keer een hele simpele met een houder gekocht. Tot Adrie vanmiddag vroeg of ik wat draadjes kon

Fruit in blik. Vanmorgen lag er nog een half Turks brood, overgebleven van donderdagavond. Zonde om weg te gooien en niet lekker om zo te eten. Roosteren is ook een goede optie en dan eten met kaas. Deze keer broodpudding van gebakken. Met een pakje saroma rum/ rozijnen en wat aanvulling van de rozijnen een mooie basis. Het brood in stukjes gesneden en in een beboterde vierkante vorm gedaan, over goten met het melk/ saroma mengsel en een half uurtje op 180 graden gebakken. Ook had ik nog een blikje Delmonte vruchtjes op sap, wat mij een goede toevoeging leek. Toen ik het blikje opende en het sap eraf liet lopen viel mij op dat er één halve kers inzat. De van der Valk kers zal ik maar zeggen. Nieuwsgierig heb ik nog een blikje open gemaakt en wat dacht je: die andere halve kers! Niet anderhalve kers, geen twee halve kersen, maar één halve kers per blikje. Zou dat met een machine gedaan worden, of zouden er dames zitten met witte jassen, witte mutsen en monddoekjes die in ieder blikje