Soldeerbout.
Hallo allen,
Vorige week was er bij een van de supermarkten een soldeerbout te koop. Zeker 30 jaar geleden kocht ik ook zo’n ding in de vorm van een pistool. Nou daar kon je mee solderen!!! De allereerste soldeersessie was tijdens een handarbeid les. Het solderen van een lampenkapje. Wat een zenuwtoestand, 20 jongens met soldeerbout in de aanslag. Van mijn lampenkapje kwam niets terecht, zelfs niet toen ik bijna een half pond soldeer erdoor had gesmolten. Ik vond het ook stinken!
Met dat hippe rode soldeermachine met extra verlichting moest het toch lukken? Potje vet klaargezet, soldeer( er zijn vele soorten) en het losgeraakte stangetje. Na een half uur wist ik het zeker, voor mij geen soldeercarrière. Het soldeerpistool in de kelder opgeborgen en in een bui van opruimwoede nog een keer in het stopcontact gestoken: er zat geen leven meer in.
Maar wat ben je zonder soldeerbout?? Deze keer een hele simpele met een houder gekocht. Tot Adrie vanmiddag vroeg of ik wat draadjes kon solderen. Voor het eerst in al die jaren ging het van een leien dakje! Zonder grote klodders soldeer, heel keurig!
Het moet aan het hippe rode pistool gelegen hebben! Dat weet ik nu zeker!
Theo.
Reacties