Theo's dagboek

  Een mandje of zo geleden raakte de binnenzool van mijn eeuwenoude sloffen los. Daar moest wat aan gedaan worden! Weggooien? Ja, dat kan ook, maar met het plakken van een binnenzooltje kon ik er nog 50 jaar op sloffen….dacht ik. Vorige week liep ik na een bui regen het terras op en kreeg natte voeten! Wat nou weer??! Bij inspectie bleek ook de onder zool gebroken en zaten er behoorlijke rafels aan de hakken. Op het boodschappenlijstje stonden dus nieuwe sloffen. Bij de eerste schoenen discounter maar eerst eens vragen. De juffrouw aan de balie keek met grote ogen, pantoffels? In juli? In de zomer? Nee, die hadden ze niet, het is geen sloffentijd. Nee pas in september of oktober!! Na nog twee winkels bezocht en overal glimlachte de verkoopster en kreeg ik bijna een bemoedigend schouderklopje: we zien u wel in oktober! Toen ik vanmorgen voor de zoveelste maal een natte voet kreeg was het uit! Eerst op sloffenjacht! Deze winkel beschikt over weinig personeel en het personeel wat er i

Hallo allen Zondag kwamen we op het idee om deze week eens wat uitstapjes te gaan maken. Dan blijkt dat er toch afspraken staan zoals in mijn geval de huisarts. Dan maar iets minder ver weg en toen het begon op te klaren zijn we in de auto gestapt en naar Antwerpen gereden. Altijd verfrissend zo’n uitstapje. Vandaag waren we afspraakvrij en zijn we naar Brussel gereden. Het was even tobben om de auto geparkeerd te krijgen maar met een beetje goede wil en tegen het verkeer in rijden kwamen we bij een parkeergarage. Na een zonnige wandeling door de stad werd het tijd voor de lunch. Deze keer een Thai restaurant. Er viel een klein buitje. Na een heerlijke lunch trokken we de stad in, keken onze ogen uit in de vele boekhandels, EN vertrokken zonder aankoop! In een oosterse €1,00 vier leuke place-mats, drie bakvormen en een setje cd writers voor de som van € 7.00.   In de Oxfamwinkel stond een enorme bak met (kunst) zijde sjaaltjes. Natuurlijk vist Adrie de meest bijzondere

  Hallo allemaal, Gisteren was ik even in een prijsvechter die alles verkoopt voor leuke prijsjes, je moet wel in Action komen. Deze keer hadden ze hun slag geslagen in de hartige nootjes. Ik ben nog uit het tijdperk van de kaaskrulletjes die mijn grootmoeder in glazen schaaltjes aan de kleinkinderen presenteerde. Neeeee, niet op donderdag, niet op vrijdag maar op zaterdagavond! Na de kaaskrulletjes en de Nibitt kwamen de borrelnootjes! Tjonge, jonge, wat je met een pinda al niet kon doen! Was het voorheen pinda’s met of zonder zout, nu werden er ‘’korstjes omheen gebakken’’ en we presenteerde ze met veel genoegen. Je was wel lekker vooruitstrevend met die nieuw knabbels. Er was ook zo’n periode dat we grote schalen rauwkost met een dipsaus op tafel zetten. Als een groep konijnen knaagden we ons door de avond. De eerste borrelnootjes waren van klei gebakken knikkers, je moest er eerst op sabbelen waarna de kiezen het zware kauw werk overnamen. Heel Nederland smulden ervan!