Telefoon hysterie

Zoals altijd is mijn tas veel te klein. Neem ik mijn boodschappen kar mee puilt die uit, en dat

is een extra grote. Mijn sleutels stop ik in mijn rechter jaszak. Portemonnee in mijn linker jaszak, en mijn telefoon...... Onder in mijn tas.. Niet snugger maar een veilige plek. Wie mij nodig heeft bel ik gewoon terug want voicemail staat uit. Als het aan mij lag had ik een telefoon met een snoer, maar daar heeft 50+  voor gezorgd. Voor €5.00 voorzien zij mij van internet, bellen en gebeld worden en als klap op de vuurpijl sms. Dit alles onbeperkt. Kunt u een filmpje kijken zonder bang te zijn dat u niet voldoende bundel heeft. Een filmpje kijken? Mja. In het openbaar vervoer  kijk ik met een ander mee. Je ziet de vreselijkste dingen. Tjonge jonge. Maar terug naar de MCD aan het einde vande straat. Ik waggelde net naar buiten toen mijn telefoon begon te bellen. Er klonk een levendig klokgelui uit mijn tas dus uitzetten was er niet bij. Mits ik alles uit m'n kar zou halen...... Ik had het nog niet gedacht of er kwamen twee dames op mij af van Antilliaanse komaf. 'meneer uw telefoon gaat, ik hoor de klokjes'. Je kon zien dat het overgaan van een telefoon het hele leven tot stilstand brengt en het eerste wat je moet doen is Oppakken!! Ik riep de dames toe dat ik het ook hoorde maar dat het ding in een van de tassen zat, en ik ze straks wel terug zou bellen. Ik wilde verder lopen maar dat was geen waar. Ze detecteerde het klokgelui en begonnen met uitpakken. Tussen de macaroni, de kaas en de spruiten zat hij. Als een jachttroffee werd hij mij overgedragen. Als een kat zijn pas gevangen muis. Alles werd weer ingepakt. En ik hield ruimte over in m'n kar. Toch maar bedanken voor de moeite maar de dames hadden alweer telefoon en douchiede op hoge toon volop verder mij helemaal vergetend. Als ik hun telefoonnummer had zou ik ze even bellen om te bedanken. Mij boeft u niet te bellen, mijn telefoon zit onder in mijn boodschappenkar!