de eerste dag trip Keulen
Vrijdag 24 maart 2006.
Vanmorgen werd ik wakker met in mijn linkeroor een druk krakende fax met daar overheen het snerpende geluid van gillende keukenmeiden die maar niet wilden ontploffen. Ondanks dit feestelijke gedruis was het toch erg stil in huis zonder de honden. Die twee zorgen toch wel voor de nodige aanspraak in huis al zeggen ze niet veel terug en gaan gewoon hun eigen gangetje. Goed, toch licht nerveus eerst een sterke pot koffie gezet en een krentenboterham erbij genomen. Snel even naar beneden voor de krant. Toen toch nog maar even door het koffertje gegaan want ik had het gevoel iets te missen. Wat? Geen idee, alleen een gevoel. De klaargelegde Rennie en paracetamol zijn nergens meer te vinden. Bleken dus gewoon naast het koffertje te liggen. De dompelaar en een doosje oploskoffie zaten op de goede plaats, zonder ga ik niet weg! Na de baddertoestand nog even de email opgehaald maar daar bleek niets schokkends bij te zitten. Ik was klaar voor de start.
Voor de zekerheid nog even de NS planner geraadpleegd hoe ik het beste kon reizen en een uitdraai gemaakt. Toch via Dordrecht, scheelde een overstap en lange wachttijd in Breda.
Jeannine heeft me naar het station gebracht, dat scheelde een tippel.
Bergen op Zoom –Dordrecht verliep vlot. In Dordrecht moest ik een kwartier wachten op de trein naar Venlo maar die kwam mooi op tijd. Na dat kwartiertje blauwbekken was het lekker om in de warme coupe te komen.
Als we het station van Tilburg naderen komen we langs het rangeerterein waar vroeger mijn oom Piet woonden. Hij woonde daar mijn zijn vriendin en huisgenote Anneke. Ik herinner me nog dat dat kleine vrouwtje kon rennen!!! Ze trok dan graag een sprintje om te laten zien hoe fit ze wel niet was. Helaas maakte dementie een einde aan haar sprankelende geest.
In Eindhoven valt de eerste regen.
Venlo is verre van een wereldstation zeg! Ik moet er een dik half uur wachten en had gedacht daar wel iets te kunnen eten. Verder dan 12 van die trekluikjes in de muur kom je niet en die zijn op dat uur( 12.25 uur) druk bezet en constant leeg door de jongelui. Ik neem nog een sesamkoekje, ook gezond.
Precies op tijd komt de trein uit Duitsland binnen en vertrekt een paar minuten later weer. In munchengladbach overstappen naar Keulen. Het omroepsysteem in de trein is niet je dat, ik versta er geen hout van en ben een beetje zenuwachtig te lang te blijven zitten. De overstap is daar een beetje rommelig omdat ze druk aan het verbouwen zijn. Op goed geluk stap ik in de volgens mijn printje aangegeven trein. We zitten goed! Hier geeft een lichtkrant het komende station aan, ik ben weer gerust.
In Keulen ontmoet ik Adrie, vanaf hier gaan we samen op pad. Maar voor we Adrie zijn koffer gaan halen wil ik eerst Kafee mit Kuchen!! Ben ik hard aan toe. Adrie weet een tentje niet ver van zijn hotel. Een heerlijke grote koek en een superkop koffie geven rust. Adrie verteld dat hij wellicht zijn sjaal in het hotel heeft laten liggen vanmorgen, hij kan het ding nergens vinden. Meteen stapt er een als Charlie Chaplin verkleedde Herr het cafeetje binnen. Die dreutelt wat rond en gaat naar de bar om iets te bestellen. Ik kijk, ik kijk nog eens. Hij werpt heel voorzichtig zijn sjaal over zijn schouder. Een bekende sjaal, een heel bekende sjaal, Adrie zijn sjaal! Ik heb die sjaal zelf gemaakt van twee verschillende stoffen. De sjaal die ik zelf draag heeft aan een zijde hetzelfde ruitpatroon. Ik wijs Adrie erop maar hij begrijpt niet wat ik bedoel totdat Charlie met een kennis het tafeltje naast ons uitzoekt om zijn koffie te drinken. Juist Adrie zijn sjaal. De door mij gemaakte mode wordt dus ook in Keulen gedragen!
Na de koffie Adrie zijn koffers gehaald en twee straten verder naar ons hotel gegaan. Een gezellig ingerichte kamer voorzien van alle gemakken.
Na even wat te hebben gerust waren we fit genoeg om de stad in te gaan. In een van de vele leuke winkels verkochten ze kikkergieters. Een kikker met een gouden kroontje op, voor een schappelijke prijs. Een paar winkels verder een prachtig platen kookboek gekocht waar ze echt vanaf wilden: € 5.00.
We eten in een restaurant waar we 4 jaar geleden ook gegeten hebben. Alleen nu andere gordijnen en andere eigenaren. De zalmsoep is lekker en goed gevuld, het vlees van het hoofdgerecht is heerlijk mals.
Het toetje nemen we in een van de vele Italiaanse ijssalons. Samen met een kop heerlijke sterke koffie. We dreutelen nog een stukje door de stad en keren naar ons hotel terug. Inmiddels al weer 23.00 uur. We zetten de tv nog aan, maar dat heeft weinig zin.. ZZZZZZZZZZ!