Hoe gaat het met Marga Hermans?
Beste baha-vrienden,
Enige tijd geleden heeft Marga Hermans ook een baha gekregen en een stukje voor de website geschreven. We zijn nu een tijdje verder en ze heeft nu een vervolg gemaakt. Het is haar niet voor de wind gegaan kan ik wel zeggen maar ze is nu uit de problemen gen geniet van haar baha. Lees zelf maar:
Hoe het verder ging:
Ik heb op 8 november de baha schroef gekregen en 2 januari 2006 het toestel. Ik was heel erg gelukkig want ik ben weer goed gaan horen! Twee weken na de plaatsing van de schroef kreeg ik een klemmend gevoel net iets naast en onder de schroef. In Nijmegen bij de KNO arts geweest om dit aan te geven. Er was niets te zien maar toch had ik er last van. Ik kreeg Emla zalf voorgeschreven. Dit deed niets. Een bezoek later werd er over gegaan op pijnstilling. Even lucht dit op maar ook daarmee niet weg alleen onderdrukt. Op 21 december is besloten om er spuiten in te gaan geven. Dit leek het te zijn. Het hielp! Helaas ook dit was tijdelijk. Ik kreeg een verdovende injectie en Depomedrol toegediend. Dit ging door tot begin januari. Ik ben er steeds voor op en neer gegaan naar Nijmegen.
Dit was 50 kilometer heen en 50 kilometer terug. Het horen was perfect na 2 januari maar van de pijn niet verlost. Ik had last met brood eten, met lopen en met sporten het meest. Ik kon niet meer op mijn linker kant liggen in bed. Op het werk gaf het klachten. Ik had het gevoel scheef te gaan lopen. Dit was gelukkig niet zo. Ik ben doorverwezen naar de pijnpoli in Doetinchem. Daar heb ik drie keer een warmte behandeling gehad en men spoot verdoving en Depomedrol in. Ook dit leek het te zijn! Helaas, 14 dagen na de behandeling was de pijn terug. Heel veel druk pijn. De pijn kwam ook heviger terug.
Begin mei moest ik voor evaluatie terug naar Nijmegen. KNO arts dr. Mylanus, besloot toen om toch operatief wat te gaan doen. Wat precies was onduidelijk omdat hij voor een raadsel stond wat de oorzaak is van de klachten.
Tijdens het spreekuur werd de schroef nog even gedemonteerd. Het zag er allemaal heel mooi uit. Nadien kreeg ik steeds meer klachten dus maar weer gebeld. Een week later kreeg ik weer de spuiten in het Nijmeegse toegediend. Ik mocht de dinsdag daarna bellen om te horen wanneer ik geopteerd zou gaan worden.
Op 29 mei ging ’s middags op mijn werk de telefoon, zoals heel vaak het geval is, maar dit keer was het voor mij persoonlijk. De o.k. planning van het Radboud ziekenhuis of ik dinsdag 30 mei tijd had dan werd ik geopereerd. Alle lopende zaken afgebeld en er voor gegaan.
’s Morgens om half 10 mocht ik me melden. Dit dus wel gedaan. ’s Middags om 14.00 uur was ik op de o.k. Dr. Mylanus kwam en vertelde dat hij zo bij zo een nood schroef ging plaatsen en verder wel zag wat hij ging doen. De o.k. ging ongeveer een uur duren.
Om 16.10 uur werd ik wakker op de uitslaapkamer met een hoofdverband om. Het verbaasde me dat ik voor het eerst sinds een half jaar niets voelde. Ik was van mening dat dit nog van de narcose kwam. Ik durfde niet te hopen en te denken dat ik echt geen pijn had. Ik moest een nacht blijven omdat ik pas laat in de middag was geholpen en erg duizelig was. De volgende dag kwam de zaal arts vragen hoe het ging. Nog steeds goed dus. Geen pijn en brood eten ging zonder pijn evenals het lopen. Ik mocht naar huis met mooi hoofdverband wat we er ’s avonds zelf af mochten halen. Daarna een week lang een zwart oorlapje met daarachter een gaasje en geen baha erop omdat er hechtingen zaten en wondjes.
Een week later op 7 juni moest ik voor controle. Ik was pijn vrij en enthousiast. Tijdens de operatie heeft hij spiertjes, peesjes en zenuwtjes direct achter en onder de oude schroef stuk gemaakt. De huid dunner gemaakt en hij heeft een nood schroef hoger geplaatst. De hechtingen zijn verwijderd. Hij vond het geweldig dat ik pijn vrij was maar begrijpen deed hij het nog niet. Ik mocht thuis meteen de baha er weer op klikken. Ik voelde voor het eerst sinds een half jaar niet dat ik deze erop deed. Het gaf voorheen altijd een druk gevoel maar ik dacht dat dit zo hoorde evenals de voorgaande klachten.
Ik ben heel blij dat ik deze operatie heb laten doen. Nu 14 dagen later gaat het nog steeds goed. Afgelopen week voor het eerst weer gevolleybald na de operatie en ook dit zonder pijn!!! Ik heb heel veel profijt van de baha dat ik daarom deze operatie ook heb laten doen! Over een half jaar moet ik terug voor controle om te kijken of deze operatie echt heeft geholpen. De baha zit dus gewoon op de oude schroef met een reserve schroef onderhuids als het toch weer klachten gaat geven. Ik hoop zelf uiteraard van niet!!
Alle mensen die dit lezen en nog moeten besluiten of ze de operatie willen laten doen zou ik adviseren GA ER VOOR!! Laat het gewoon doen!!! Laat je niet beïnvloeden of afschrikken door mijn ervaring! Je krijgt er zoveel voor terug! Je gehoor dus en dat is het belangrijkst!!!
Marga Hermans
Beste Marga, heel hartelijk dank voor je bijdrage. Ik weet zeker dat je hier weer vele aspriant baha'ers een plezier mee doet.
Theo
Wij plaatsen deze bijdrage binnekort ook op de grote bahawebsite!
Enige tijd geleden heeft Marga Hermans ook een baha gekregen en een stukje voor de website geschreven. We zijn nu een tijdje verder en ze heeft nu een vervolg gemaakt. Het is haar niet voor de wind gegaan kan ik wel zeggen maar ze is nu uit de problemen gen geniet van haar baha. Lees zelf maar:
Hoe het verder ging:
Ik heb op 8 november de baha schroef gekregen en 2 januari 2006 het toestel. Ik was heel erg gelukkig want ik ben weer goed gaan horen! Twee weken na de plaatsing van de schroef kreeg ik een klemmend gevoel net iets naast en onder de schroef. In Nijmegen bij de KNO arts geweest om dit aan te geven. Er was niets te zien maar toch had ik er last van. Ik kreeg Emla zalf voorgeschreven. Dit deed niets. Een bezoek later werd er over gegaan op pijnstilling. Even lucht dit op maar ook daarmee niet weg alleen onderdrukt. Op 21 december is besloten om er spuiten in te gaan geven. Dit leek het te zijn. Het hielp! Helaas ook dit was tijdelijk. Ik kreeg een verdovende injectie en Depomedrol toegediend. Dit ging door tot begin januari. Ik ben er steeds voor op en neer gegaan naar Nijmegen.
Dit was 50 kilometer heen en 50 kilometer terug. Het horen was perfect na 2 januari maar van de pijn niet verlost. Ik had last met brood eten, met lopen en met sporten het meest. Ik kon niet meer op mijn linker kant liggen in bed. Op het werk gaf het klachten. Ik had het gevoel scheef te gaan lopen. Dit was gelukkig niet zo. Ik ben doorverwezen naar de pijnpoli in Doetinchem. Daar heb ik drie keer een warmte behandeling gehad en men spoot verdoving en Depomedrol in. Ook dit leek het te zijn! Helaas, 14 dagen na de behandeling was de pijn terug. Heel veel druk pijn. De pijn kwam ook heviger terug.
Begin mei moest ik voor evaluatie terug naar Nijmegen. KNO arts dr. Mylanus, besloot toen om toch operatief wat te gaan doen. Wat precies was onduidelijk omdat hij voor een raadsel stond wat de oorzaak is van de klachten.
Tijdens het spreekuur werd de schroef nog even gedemonteerd. Het zag er allemaal heel mooi uit. Nadien kreeg ik steeds meer klachten dus maar weer gebeld. Een week later kreeg ik weer de spuiten in het Nijmeegse toegediend. Ik mocht de dinsdag daarna bellen om te horen wanneer ik geopteerd zou gaan worden.
Op 29 mei ging ’s middags op mijn werk de telefoon, zoals heel vaak het geval is, maar dit keer was het voor mij persoonlijk. De o.k. planning van het Radboud ziekenhuis of ik dinsdag 30 mei tijd had dan werd ik geopereerd. Alle lopende zaken afgebeld en er voor gegaan.
’s Morgens om half 10 mocht ik me melden. Dit dus wel gedaan. ’s Middags om 14.00 uur was ik op de o.k. Dr. Mylanus kwam en vertelde dat hij zo bij zo een nood schroef ging plaatsen en verder wel zag wat hij ging doen. De o.k. ging ongeveer een uur duren.
Om 16.10 uur werd ik wakker op de uitslaapkamer met een hoofdverband om. Het verbaasde me dat ik voor het eerst sinds een half jaar niets voelde. Ik was van mening dat dit nog van de narcose kwam. Ik durfde niet te hopen en te denken dat ik echt geen pijn had. Ik moest een nacht blijven omdat ik pas laat in de middag was geholpen en erg duizelig was. De volgende dag kwam de zaal arts vragen hoe het ging. Nog steeds goed dus. Geen pijn en brood eten ging zonder pijn evenals het lopen. Ik mocht naar huis met mooi hoofdverband wat we er ’s avonds zelf af mochten halen. Daarna een week lang een zwart oorlapje met daarachter een gaasje en geen baha erop omdat er hechtingen zaten en wondjes.
Een week later op 7 juni moest ik voor controle. Ik was pijn vrij en enthousiast. Tijdens de operatie heeft hij spiertjes, peesjes en zenuwtjes direct achter en onder de oude schroef stuk gemaakt. De huid dunner gemaakt en hij heeft een nood schroef hoger geplaatst. De hechtingen zijn verwijderd. Hij vond het geweldig dat ik pijn vrij was maar begrijpen deed hij het nog niet. Ik mocht thuis meteen de baha er weer op klikken. Ik voelde voor het eerst sinds een half jaar niet dat ik deze erop deed. Het gaf voorheen altijd een druk gevoel maar ik dacht dat dit zo hoorde evenals de voorgaande klachten.
Ik ben heel blij dat ik deze operatie heb laten doen. Nu 14 dagen later gaat het nog steeds goed. Afgelopen week voor het eerst weer gevolleybald na de operatie en ook dit zonder pijn!!! Ik heb heel veel profijt van de baha dat ik daarom deze operatie ook heb laten doen! Over een half jaar moet ik terug voor controle om te kijken of deze operatie echt heeft geholpen. De baha zit dus gewoon op de oude schroef met een reserve schroef onderhuids als het toch weer klachten gaat geven. Ik hoop zelf uiteraard van niet!!
Alle mensen die dit lezen en nog moeten besluiten of ze de operatie willen laten doen zou ik adviseren GA ER VOOR!! Laat het gewoon doen!!! Laat je niet beïnvloeden of afschrikken door mijn ervaring! Je krijgt er zoveel voor terug! Je gehoor dus en dat is het belangrijkst!!!
Marga Hermans
Beste Marga, heel hartelijk dank voor je bijdrage. Ik weet zeker dat je hier weer vele aspriant baha'ers een plezier mee doet.
Theo
Wij plaatsen deze bijdrage binnekort ook op de grote bahawebsite!
Reacties