Op bezoek bij mijn overgrootouders Vink-Groenenwald
Hallo allemaal!
Vorige week zaterdag hadden we een verjaardag van Celeste, een studiegenoot van Adrie. Samen met Helma en mijn persoontje zouden we een tocht door Nijmegen maken. zij hebben alle drie in Nijmegen gestudeerd en ik ben vlak bij Nijmegen geboren en heb toevallig in dezelfde regio mijn jeugd doorgebracht. Mijn grootouders woonden in Nijmegen.
Als eerste zijn we naar de Ooipolder geweest, Helma had haar auto bij zich en zo konden we zonder te veel inspanning via Beek en Ubbergen naar de Ooi. Een aangenaam tochtje vol ACH , O JA, KIJK NOU, MAAR dat was vroeger……
In de Ooi bij Oortjes Hekke, een uitspanning die er al sinds mensenheugenis is, lekker koffie gedronken met een punt appelgebak. Daarna bracht Helma ons weer terug naar Nijmegen waar we huurfietsen hadden klaar staan om over het universiteitsterrein te rijden. Het was erg leuk om te zien hoe de drie met volle teugen genoten en herinneringen ophaalden.
Daarna werd de fietstocht voortgezet en belandde wij in ‘’het Rode dorp’’ waar mijn grootouders van vaderszijde gewoond hebben. niet veel meer te herkennen want door een grondige renovatie was de straat er nog maar de huizen allemaal vervangen. Toen we weer richting stad fietsten kwamen we op de Daalseweg uit alwaar ik bij Kruidvat even moest stoppen om bij te tanken, mijn hoorapparaten hadden een refil nodig. Helma zag een bloemisterij waar ze zo’n vijfentwintig jaar geleden haar eerste kamertje had gehuurd. De zaak werd nog steeds uitgebaat door haar vroegere huisbaas, een norse mopperkont. Hij bellek niets veranderd, alleen een rimpel meer.
Al wandelend stonden we plotseling voor de deur van het huis waar mijn grootouders van moeders kant hebben gewoond en waar mijn moeder vanuit getrouwd is. De trouwfoto’s zijn het bewijs. Voor mij is dit huis voor altijd verbonden met Negerzoenen. Als ik bij mijn grootouders kwam kreeg ik een dubbeltje en mocht ik beneden, bij bakker Poos een negerzoen gaan kopen. Vanonder een glazen stolp werd er dan eentje gehaald maar die dingen waren altijd taai herinner ik me. Maar het ritueel heb ik altijd volgehouden.
Aan de overzijde ligt het inmiddels monumentale kerkhof alwaar mijn overgrootouders begraven lagen. Het was ook monumenten dag dus het kerkhof was open en er stond een standje van wat bleek de stichting die ervoor geijverd had om de begraafplaats tot monument te krijgen.
Toen we de begraafplaats opliepen werden we aangesproken door een meneer met de vraag of we zo maar kwamen kijken of iets zochten. Nou zoeken deden we niets, mijn overgrootouders zullen al wel heel lang geruimd zijn! Nou, dat hoefde niet per se, hij vroeg of ik de namen wist. Tien minuten later kwam hij naar ons toe en wees het graf van mijn overgrootouders!
Niet zomaar een berg stenen of een onleesbare zerk, nee een duidelijk leesbare zerk en goed uitziend graf. Over herinneringen ophalen gesproken! Stond ik bij mijn overgrootouders van vaders kant.
We hebben later de tocht verder gemaakt en de dag afgesloten met een gezellig etentje bij ‘’de Muis’’ in de stad.
Enkele dagen later stuurde dezelfde man een kopie van de huwelijksakte van mijn overgrootouders, maar dan de Leenders kant.
Erg leuk om zoveel te weten te komen over je overgrootouders!
de man die zo behulpzaam was is meneer Peter van Schaijk.
Stichting ''In Paradisum", Inventarisatiegroep R.K.begraafplaats Daalseweg, Nijmegen.
Reacties