Dag meneer de uil
Hallo allemaal,
Een paar weken geleden hadden wij onze vriendin Jeannine op visite. Gezellig bij kletsen en intussen mosselen eten.
We kregen het over de omgeving, stad maar toch ‘buiten’. Op het grote gazon aan de balkonzijde bivakkeren bij het minste sprankje zon 4 tot 12 konijnen. Ook is het terrein bezet door fazanten, hebben we een groene specht en: een uil!
Ja, ja, een uil! Oogjes dicht en snaveltjes toe zeker, een vogel met een krant onder de vleugel?
Na een week liep ik om 22.30 met de honden buiten om de dag af te sluiten. Het was lekker fris en helder. Plotseling vloog er iets voor mij langs dat groter was dan een in de war geraakte merel. Ik zag het beest statig landen in een van de bomen en sleurde de honden achter mij aan om eens een kijkje te nemen. En wat dacht je?!!
Ik werd vanuit de boom aangestaard door een rond kopje met twee ogen: EEN UIL!
Vraag me nu niet welke uil, hoe groot, welke kleur, snavelafstand, maat klauwen want ik was met blijde stomheid geslagen. Nadat we elkaar voldoende begaapt hadden draaide de uilenkop zich om en leek een klein sprongetje te nemen en vloog weg, de straat over.
Een bijzondere ervaring!
Groeten!
Theo
Reacties