De hond uitlaten.........
ALLEEN de hond uitlaten.
Tja, iets dat bij de routine van mijn dag hoort: honden uitlaten. Als je twee oude honden hebt is vier tot zes uitjes per dag gewoon. Is het niet voor ‘’iets kleins’’ dan wel ‘’iets groots’’ waar plotseling hoge nood door ontstaat.
Nou wonen we hier uit de kunst, zo aan de rand van het stadspark. Grote en kleine rondjes kunnen iedere keer anders zijn, en vervelen doet het nooit.
Er wordt bij ons in de buurt dus veel aan honden uitlaatsport gedaan. Sommigen zelfs in groepjes, wat erg leuk is voor de honden die dan ook nog eens met elkaar kunnen dollen en ravotten. Voor de baasjes de uitgelezen gelegenheid om de nieuwtjes van de dag eens door te nemen.
Onze twee teckels zijn niet zo op andere honden dus doe ik alleen mijn toertje, hetzij met krant of tijdschrift/reclameblaadje. Maar er viel mij deze week iets heel erg op: er loopt bijna niemand meer alleen…… nee, zelfs de eenlingen lopen druk pratend over straat! Of ze kijken met gespannen blik voor zich uit om plotseling te roepen: ‘’O, ja!!! Dat heb ik dus ook hè!!! Niks van aan trekken’’. Dan valt er weer een stilte………. En dan valt mij op dat er een hand aan hun oor gehouden wordt. Nee, ze zijn niet de kluts kwijt en brabbelen maar wat in zichzelf, nee, ze voeren telefoongesprekken!!! Vanmiddag kwam ik van een dienst en reed door de polder terug naar huis, daar liep op de landweg een mevrouw, hond los, druk gebarend en zwaaiend met haar vrije arm en een vreselijk boze blik in de ogen. Juist, die liep terwijl Wodan lekker zijn behoeft deed, ruzie te maken met het thuisfront.
Nooit meer een momentje voor jezelf………….altijd bereikbaar of in staat iemand te bereiken………….. soms is slechthoren zo gek nog niet.
Reacties