Sleutel

Toen wij 2 jaar geleden bij de notaris de sleutels overhandigd kregen van Bellevue  bestond de overdracht uit precies 2 sleutels, die van de voordeur. Enigszins verbaasd keken we naar de sleutels, voor ieder van ons een sleutel. Waar was de tijd gebleven dat je van iedere deur een sleutel had en die ook steevast gebruikte. s'Avonds een rondje door het hele huis en speurend naar hoekjes en gaatjes waar boeven zich onverhoopt naar binnen zouden werken en er dat met de hele zilveren cassette vandoor zouden gaan. Snel sleutels bijgemaakt want op maandag stonden er drie bedrijven in de startblokken. Omdat we er nog niet woonden en de werklui al om 6.00 - 6.30u hun eerste boterhammen en koffie nuttigden moesten ze bij alle vier de busjes een huissleutel zijn. De werkzaamheden liepen voorspoedig en werden afgerond volgens tijdsplan. Het retourneren van de sleutels liep niet zo soepel, de nodige sleutels waren foetsie. We besloten om de zwakke plekken in de beveiliging eens door een expert te laten bekijken.
Er werd een inspectie gedaan en de nodige zwakke plekjes gevonden. De sleutel van de achterdeur bleek uit 1902 te dateren, niet bepaald een toppunt van technologisch vernuft. Het huis werd aangepast aan de normen van deze tijd en de achterdeur sleutel is curiosa geworden.
Het viel mij op dat we na de verhuizing een hele berg sleutels hadden waarvan we bij God niet meer wisten waar ze vandaan kwamen en welk nut ze dienden. Huissleutels, fietssleutels, kastsleutels elektronische sleutels, sleutels van koffers, tassen en dagboeken. Een blik vol! Nou kun je die met een ferme worp in het vuilnisvat gooien dat ruimt lekker op maar dat kon ik niet over m'n hart verkrijgen dus heb ik er een collage van gemaakt in de vorm van een stamboom. Dat is dus ook uitgevoerd en hangt bij ons op de slaapkamer. Een leve(sverhaal), een sleutelroman.