Flipper

De titel Fipper doet je op het verkeerde been zetten, je denkt dan eerst aan Flipper de Flapper, wat een dolfijn, om trots op te zijn. Uit mijn jeugdjaren, waar je met open mond naar zat te kijken. Flipper beleefde van allerlei avonturen en stak zijn jolijt niet onder stoelen of banken. We hadden ook Rikky en Slingertje op de TV, een jongen met zijn pratende aapje. Barend de Beer, Q & Q, Floris en vele andere series waar hele kinderscharen voor thuisbleven of zich voor de televisie van buurvrouw Jansen posteerden. Buurvrouw Jansen had zelf geen kinderen en de kinders uit de buurt waren van harte welkom. Er was zelf een glaasje ranja, oranje, om het allemaal nog aangenamer te maken. Tjonge dat waren tijden.

 Nu de flipper waar het stukje over gaat. De flipperkast! Als kind nooit naar omgekeken maar als gast van 22-23 jaar begon het zo'n beetje.  Af en toe, als zo'n kast binnen bereik stond, vaak in cafés , en daar kwam je niet, maar ook wel een enkele op de kermis. Je kreeg van opa en oma kermisgeld, dat bestond uit een rolletje met 20 kwartjes, en daar had je dat een uurtje plezier van. De botsauto's, de rups en de flipperkast waren de ontvangers van de inhoud van het rolletje. Je kon bijna 20 dingen doen voor dat geld.
Toen ik een relatie kreeg met A. was het iets wat we beiden leuk vonden . Ik kan mij nog goed een vakantie naar Engeland herinneren waar we in Brighton op de pier bijna fl. 25.00 verflipperd hebben, omgerekend naar nu, zo'n 11 euro. We hadden het bont gemaakt die avond, tjonge jonge jonge.
De liefde voor het flipperen is altijd gebleven( ook voor elkaar trouwens) en we hebben zelfs een heuse flipperkast in huis gehad.

Het was daarom extra leuk dat we lazen dat er een flippermuseum bij ons in de buurt is. Op Katendrecht staat een heus flippermuseum. Dus wij er naar toe. Een beetje in de verdrukking gekomen door de werkzaamheden die er in de buurt allemaal aan de gang zijn, was het even zoeken voor we het gevonden hadden. Een vriendelijke mevrouw staat achter de kassa en informeert hoelang je wenst te blijven. Niet omdat ze dan weet of je mee blijft eten maar hoelang je blijft flipperen. Wij vinden de kortste verblijfstijd van anderhalf uur al lang genoeg en rekenen 2 x de entree prijs af en storten ons dan  in een kakofonie van geluid. Alle kasten staan op max. geluid en sirenes, flitslicht en bellen gaan overal af. We zijn in het domein van de 50+ers. Er zijn ook wat kinderen, die duwen wat op knoppen en verliezen de bal vrij snel. Die vragen zich zichtbaar af wat pap nou zo geweldig vindt aan deze apparaten. Het geluid is wel leuk maar dat geklooi met die bal en die flippers, dat blijft een raadsel.
Wij gaan eerst naar de kast van de Adam's family, drukken twee spellen af en gaan aan de slag. Binnen 1,5 minuut zijn we door onze 5 ballen heen en geven de kast de schuld.  Andere kast dus, hetzelfde. Het duurt nog wat spelletjes alvorens wij inzien dat het dus aan onze ontbrekende vaardigheid ligt. Het maakt niet uit want hoeveel je ook speelt en hoeveel kasten je ook neemt het kost geen geld, dat zit bij de toegangsprijs in. Er is ook nog en boven, alwaar de oudere apparaten staan die de aandacht van de jeugd al helemaal niet meer kunnen trekken. De simpelste Super Mario heeft meer effecten dan deze kasten.

We hebben een kostelijke tijd evenals de andere 50+ers. Er klinkt zo hier en daar en jubelkreet als er een topscore wordt behaald of een #+))(*&^%%$#@! als het mis gaat.
Als ik mijn fiets pak zitten de bellen en sirenes nog in mijn hoofd. We trakteren onz zelf op een grote ijskoffie met alles erop en eraan bij Pretoria in de Afrikaanderwijk.
vlVoldaan keren we huiswaarts. Mijn week kan niet meer stuk, eerst een slager die mij een worstje aanbied, het flippermuseum. We gaan maandag nog iets doen wat we al jaren niet meer gedaan hebben: midgetgolf spelen bij de Euromast.