Papier


Vanmorgen sloeg ik de digitale Volkskrant op en laveerde door de artikelen over Corona door.  Ik word een beetje corona gestoord. Begrijp dat we series moeten omgaan met het virus en dat we als mensheid op de keper van het bestaan balanceren  maar er is een grens. Iets luchtig doet goed. 
Vanmorgen  dus dook ik in de Volkskrant en kwam al snel op een artikel over toiletpapier! Toch nog  corona gerelateerd! deze dame heeft een verzameling toiletpapier. Meegenomen van overal op de wereld waar zij geweest was had zij een velletje in haar agenda gelegd  e zo een wereldwijde collectie van het in deze tijden zo gewilde artikel.  De Volkskrant had een erg leuke foto waar je rondgeleid werd in de verzameling van deze verzamelaar. 

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2020/papier-hier-hoe-een-alledaags-product-een-verzamelobject-werd~v381274/

Hier de link naar het artikel.

Een tijdje geleden, toen de hamsterwoede op volle toeren draaide kwam het te praat met een goede vriendin. zij had een goede voorraad van de donzige versie van de uitgebreide te leveren toiletpapier. Het zo haar niet overkomen dat ze een jeugdtrauma zou herleven appte ze. ???? trauma?? toiletpapier trauma? ze deed haar verhaal dat ik u niet wil onthouden. als kind dat opgroeide in een christelijk gezin waar men zuinig omging met de grondstoffen werd het Reformatorisch Dagblad gelezen. na lezing belandde het christelijk kleinood niet in de vuilnisbak maar werd door de kinderen in hapklare vellen geknipt om daarna op het toilet te belanden. niet ter lezing  maar als christelijk toiletpapier.  Dat had bij haar toch zijn sporen nagelaten dat het verhaal weer helemaal opnieuw begon te leven.

IK heb geen ervaring  met dit fenomeen maar kan me er iets bij voorstellen.  Het Financieel dagblad lijkt me wel lekker te vegen, of een regionaal dagblad, maar de Telegraaf laten liggen!! daar krijg je een zwart achterwerk van, de vele foto's en de chocoladeletters grootte koppen maken het karwei alleen maar erger.
Vanmorgen wam ik beneden en zag de krant , de echte, die nog eens per week op zaterdag door een erg trouwe bezorgster wordt afgeleverd en het digitale artikel nog vers in het hoofd heb ik de krant iefdevol van de mat gepakt en in de krantenbak gelegd. je weet maar nooit of we hem nog nodig hebben. het zijn rare tijden. Je weet maar nooit................

Reacties

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Verse wafels uit schudfles

Vertaling ''the long day closes''