stormvast eten
Vrijdag is altijd de dag van dingen die moeten of helemaal met de vrijdag verweven zij. Zo staat vrijdag voor therapie, om 8.25 steek ik de straat over om precies om 8.30 uur Astrid tetreffen , de therapeute. Daarna boodschappen doen voor het weekend, bakker, supermarkt. Dan zwaar beladen naar huis. en thuis op adem komen van de sjouwerij. Opruimen van de spullen, lunchen, en de afwas van lunch en binnengelopen koffiedrinkers in de afwasmachine zetten. Dan wordt het tijd voor de buurvrouw die al zolang we hier wonen krentenbrood komt brengen. We kletsen even en bij gieten een koffie naar binnen. Dan beginnen de voorbereidingen voor de maaltijd. MAAR hier houdt de vaste regel van de vrijdag op. Vrijdag is van mei tot september dat we eten bij Paviljoen aan het water, of Tante Sjaar of vrienden, of wij hebben zelf vrienden te gast.
Vorige week was het de maaltijd van Paviljoen aan het water (ivm corona afhaal) maar gisteren hoorde we dat tante Sjaar weer open was en we terecht konden op het terras.
Een mooi kansje om weer eens te doen! Een beetje wind dat wel maar we zouden wel een beschut plekje uitzoeken. Het was droog en de zon scheen. Op de fiets er naar toe dat ging vlotjes(wind in de rug!). De bries was hevig en we zochten dekking achter een beukenhaag en plaatste onze bestelling. Er kwamen nog wat mensen die hetzelfde deden als wij, dekking zoeken en de wind mijden. We hadden moeite om de menukaart in bedwang te houden die was al op eigen houtje naar Pendrecht vertrokken. Onze bestelling kwam door en werd op tafel gezet. De wind was behoorlijk en had ontdekt dat wij achter het beukenhaagje zaten en probeerde op alle manieren onze biefstuk weg te blazen. je zou geneigd zijn de over te vragen of hij het vlees aan de tafel wilde vast nieten.
Reacties