Ook dat nog

 

Heerlijk op vakantie in Kopenhagen, geen wolkje aan de lucht tot ik met een goed humeur de Volkskrant app open en wat blader. Mijn haren schieten omhoog, krijg terstond een vapeur en kan mijn ogen niet afhouden van bovenstaande foto :

                      DE TANDARTS WAGEN.

Ik kan mij de eerste keer nog herinneren : op een zonnige morgen verscheen er een grote leverkleurige bus aan de stoeprand precies voor het hekje van de speelplaats. Je kon geen kant op. Voor ons, de tweede klas was het controletijd. Hadden wij in de gaten maar tijdens het speelkwartier waren de 3e tot6e klassers behoorlijk van streek. Zij hadden ervaring en die werd nu met geuren en kleuren gedeeld. Van mond tot mond. Er werden kinderen in alfabetische volgorde, drie aan drie uit de klas gehaald en die keerden allemaal huilerig en met grote angstogen terug. De L. Was al snel aan de beurt en daar ging ook ik op pad onderleiding van eenin het wit gestoken zuster achtig persoon de gang op, het speelplein over richting bus. Ik weet nog dat ik binnenkwam en daar een achterneefje Johnnie spartelend en brullend in de stoel bezig zag zichzelf aan de 2 assistentes en een tandarts te ontworstelen. Er zat een hogere klasser weggedoken op een bankje. Het voorgeborcht? Of was dit de mobiele hel?? Een nieuwe uitvinding van de de Duivel zelf. Ik was aan de beurt en had een gaatje en dat werd terplekke even verholpen. Dat heeft er jaren voor gezorgd dat ik de stuipen kreeg als de leverkleurige bus verscheen.