O ja, Berlijn!!
O ja, Berlijn!
Nou veel indrukwekends hebben we de laatste dagen niet ondernomen in Berlijn. Gewoon, grote wandelingen door de stad gemaakt (4 uur) gezellige lunches ondernomen en het rustig aan gedaan.
Ook nog even langs de vaste rommelmarkt (trödelmarkt ) in de Fazanenstrasse. Een hele berg rommel bij elkaar midden in de stad. Vorig jaar waren ze tussen kerst en nieuw gesloten maar deze keer stonden de poorten wijd open. Ik vond een keukenklok die op ieder heel uur een vogelgeluid produceert, kosten € 1. 00.
Je voelt het al, die kon ik niet laten liggen en deze werd dus gekocht.
Vrijdagmiddag zijn we verkast van hotel. Adrie had een hotel geboekt vlakbij de luchthaven zodat we zaterdag niet voor dag en dauw eruit zouden moeten. Het bleek een heel karwei om het hotel te vinden. Na een dik uur rondzwerven langs tussen en over snelwegen kwam het hotel in zicht. Afgepeigerd namen we het besluit om voor het diner niet meer de stad in te gaan en nog eens aan het sjouwen te gaan. Desnoods eten we stroopwafels uit de minibar.
Maar we hadden geluk, in het hotel zat een heel keurig restaurant waar al la carte gegeten kon worden.
Na een welverdiend uiltje knappen en opfrisse4n zijn we naar beneden gegaan voor een heerlijk en gezellig diner. Rond 22.00 uur waren we weer boven en zijn we al snel in slaap gevallen.
Zaterdag ochtend liep de wekker om 6.00 uur af en konden we ons rustig baden en aankleden. Kwart voor zeven stonden we bij de shuttlebus van het hotel die ons in no time naar de vertrekhal van de luchthaven bracht. Eerst ingecheckt en toen is Adrie op zoek gegaan naar iets eetbaars. Ik had koffie, lekker koffie, uit de automaat gehaald. Hij kwam terug met choclade- en vanilledonuts. Da’s best lekker als ontbijt.
Nadat alles op was gingen we richting veiligheidscontrole. Ik met een handtas en mijn lederen tasje met ‘hoorspullen en tabletten’, Adrie met een plastic tas van P&C met nieuwe kleren.
De controleurs waren nog fris en fruitig zo vroeg op de morgen en er werd grondig gecontroleerd. PIIIIEEEEP, ik moest gecontroleerd en de juffrouw moest overal in kijken. Ook Adrie werd aan een grondige inspectie onderworpen, ja heel grondig. De P&Ctas moest open er zat ‘IETS’ in!!
Wat bleek, de klok zat tussen de kleding. Men keek zeer achterdochtig naar de doos en haalde het nog eens door de scanner. Nog niet tevreden! Nogmaals werd gekeken, overlegd en zorgelijk rond gekeken. Of we maar even mee wilde komen, onze uitleg dat het een keukenklok was, was niet voldoende.
We werden meegenomen naar een speciale kamer waar een beambte stond te wachten. Adrie wilde de klok geven maar daar trapte hij niet in, zelf uitpakken en op de tafel leggen. Toen ging hij er aan voor en achterzijde met een stuk keukenrol over. Dit werd onder een rooster gelegd en met een soort snuffelapparaat besnuffeld. Het snuffelapparaat ging op zijn beurt weer in een andere machine. Na de piep was het onderzoek klaar, en waren we vrijgesproken, geen bom!
Adrie wat knorrig, al die ellende voor een klok van één euro.
Verder verliep de reis naar huis voorspoedig. In Amsterdam snel de trein in en rond 12.00 uur waren we weer in Bergen op Zoom.
Het waren een paar heerlijk ontspannen dagen.
Nou veel indrukwekends hebben we de laatste dagen niet ondernomen in Berlijn. Gewoon, grote wandelingen door de stad gemaakt (4 uur) gezellige lunches ondernomen en het rustig aan gedaan.
Ook nog even langs de vaste rommelmarkt (trödelmarkt ) in de Fazanenstrasse. Een hele berg rommel bij elkaar midden in de stad. Vorig jaar waren ze tussen kerst en nieuw gesloten maar deze keer stonden de poorten wijd open. Ik vond een keukenklok die op ieder heel uur een vogelgeluid produceert, kosten € 1. 00.
Je voelt het al, die kon ik niet laten liggen en deze werd dus gekocht.
Vrijdagmiddag zijn we verkast van hotel. Adrie had een hotel geboekt vlakbij de luchthaven zodat we zaterdag niet voor dag en dauw eruit zouden moeten. Het bleek een heel karwei om het hotel te vinden. Na een dik uur rondzwerven langs tussen en over snelwegen kwam het hotel in zicht. Afgepeigerd namen we het besluit om voor het diner niet meer de stad in te gaan en nog eens aan het sjouwen te gaan. Desnoods eten we stroopwafels uit de minibar.
Maar we hadden geluk, in het hotel zat een heel keurig restaurant waar al la carte gegeten kon worden.
Na een welverdiend uiltje knappen en opfrisse4n zijn we naar beneden gegaan voor een heerlijk en gezellig diner. Rond 22.00 uur waren we weer boven en zijn we al snel in slaap gevallen.
Zaterdag ochtend liep de wekker om 6.00 uur af en konden we ons rustig baden en aankleden. Kwart voor zeven stonden we bij de shuttlebus van het hotel die ons in no time naar de vertrekhal van de luchthaven bracht. Eerst ingecheckt en toen is Adrie op zoek gegaan naar iets eetbaars. Ik had koffie, lekker koffie, uit de automaat gehaald. Hij kwam terug met choclade- en vanilledonuts. Da’s best lekker als ontbijt.
Nadat alles op was gingen we richting veiligheidscontrole. Ik met een handtas en mijn lederen tasje met ‘hoorspullen en tabletten’, Adrie met een plastic tas van P&C met nieuwe kleren.
De controleurs waren nog fris en fruitig zo vroeg op de morgen en er werd grondig gecontroleerd. PIIIIEEEEP, ik moest gecontroleerd en de juffrouw moest overal in kijken. Ook Adrie werd aan een grondige inspectie onderworpen, ja heel grondig. De P&Ctas moest open er zat ‘IETS’ in!!
Wat bleek, de klok zat tussen de kleding. Men keek zeer achterdochtig naar de doos en haalde het nog eens door de scanner. Nog niet tevreden! Nogmaals werd gekeken, overlegd en zorgelijk rond gekeken. Of we maar even mee wilde komen, onze uitleg dat het een keukenklok was, was niet voldoende.
We werden meegenomen naar een speciale kamer waar een beambte stond te wachten. Adrie wilde de klok geven maar daar trapte hij niet in, zelf uitpakken en op de tafel leggen. Toen ging hij er aan voor en achterzijde met een stuk keukenrol over. Dit werd onder een rooster gelegd en met een soort snuffelapparaat besnuffeld. Het snuffelapparaat ging op zijn beurt weer in een andere machine. Na de piep was het onderzoek klaar, en waren we vrijgesproken, geen bom!
Adrie wat knorrig, al die ellende voor een klok van één euro.
Verder verliep de reis naar huis voorspoedig. In Amsterdam snel de trein in en rond 12.00 uur waren we weer in Bergen op Zoom.
Het waren een paar heerlijk ontspannen dagen.
Reacties