Afscheid en op naar Pasen
Afgelopen zondag was het dan zover: voor het eerst als cantor in de PKN kerk Woensdrecht. Om 13.00 uur nog even ‘warmgezongen’ met de cantorij, die hun partij goed kenden, behalve het tweede couplet van het kinderlied, dat gaf hier en daar problemen. Snel opgelost door de dames het couplet te laten zingen en het refrein weer samen.
Een volle kerk, veel genodigden, veel gemeenteleden en een uitstekende stemming. Om 13.30 uur daalde de rust en het vertrouwen over me en begon ik mij op mijn gemak te voelen. Oké, een beetje spanning blijft maar die zorgt voor een goede concentratie.
De dienst verliep prima, ik had de cantorij aan mijn vingers hangen wat een heerlijk gevoel van samenwerken geeft. Aan het einde van de dienst sloten we af met een vierstemmige vredeswens: vrede voor jou wat erg feestelijk en recht uit het hart klonk. Alex, de organist, haalde uit het orgel wat erin zat.
Na de sprekers nam de dominee nog even het woord om iedereen te bedanken, de cantorij en ook mij waarbij ze aanhaalde dat het de eerste keer was dat ik als cantor aanwezig was. Er volgde applaus wat mij liet blozen van oor tot oor!! Ja, bijna 47 en blozen gaat nog prima!
Tijdens de daarop volgende receptie heb ik nog tientallen mensen een hand gegeven en een praatje mee gemaakt.
Ik voel me erg op mijn gemak, alsof ik er al tijden kom. Ik heb er een goed gevoel over, het ‘klikt’ zoals je dat populair zegt.
Volgende week dinsdag een afspraak met de commissie eredienst om de paasdienst van eerste paasdag door te spreken en te bekijken wat de cantorij daaraan kan bijdragen.
Na Pasen moet er een beslissing vallen over mijn blijven. Maar eerst gaan we aan de Pasen werken. Ik heb er zin in!
Een volle kerk, veel genodigden, veel gemeenteleden en een uitstekende stemming. Om 13.30 uur daalde de rust en het vertrouwen over me en begon ik mij op mijn gemak te voelen. Oké, een beetje spanning blijft maar die zorgt voor een goede concentratie.
De dienst verliep prima, ik had de cantorij aan mijn vingers hangen wat een heerlijk gevoel van samenwerken geeft. Aan het einde van de dienst sloten we af met een vierstemmige vredeswens: vrede voor jou wat erg feestelijk en recht uit het hart klonk. Alex, de organist, haalde uit het orgel wat erin zat.
Na de sprekers nam de dominee nog even het woord om iedereen te bedanken, de cantorij en ook mij waarbij ze aanhaalde dat het de eerste keer was dat ik als cantor aanwezig was. Er volgde applaus wat mij liet blozen van oor tot oor!! Ja, bijna 47 en blozen gaat nog prima!
Tijdens de daarop volgende receptie heb ik nog tientallen mensen een hand gegeven en een praatje mee gemaakt.
Ik voel me erg op mijn gemak, alsof ik er al tijden kom. Ik heb er een goed gevoel over, het ‘klikt’ zoals je dat populair zegt.
Volgende week dinsdag een afspraak met de commissie eredienst om de paasdienst van eerste paasdag door te spreken en te bekijken wat de cantorij daaraan kan bijdragen.
Na Pasen moet er een beslissing vallen over mijn blijven. Maar eerst gaan we aan de Pasen werken. Ik heb er zin in!
Theo
Reacties