Woensdag in Rome
Woensdag 26 november 2008.
Als we wakker worden hebben we beiden geen zin eruit te stappen. Even nog een keertje omdraaien. Goed, om 8.50 uur planten we onze warme voeten op het koele marmer en ontwaken gelijk. Badtafrelen en daarna ontbijt. Ons ontbijtmannetje is wat traag vandaag met zijn koffie maar op mijn vraag of we in aanmerking kunnen komen voor een bakkie pleur is hij er gelijk.
Als we wakker worden hebben we beiden geen zin eruit te stappen. Even nog een keertje omdraaien. Goed, om 8.50 uur planten we onze warme voeten op het koele marmer en ontwaken gelijk. Badtafrelen en daarna ontbijt. Ons ontbijtmannetje is wat traag vandaag met zijn koffie maar op mijn vraag of we in aanmerking kunnen komen voor een bakkie pleur is hij er gelijk.
De zon schijnt als we naar buiten lopen. We bezoeken vandaag het Panthenon. Een enorme koepel met een groot gat als enige raam. Ik kon me er weinig bij voorstellen maar het is imposant om te zien. Muren schijnen 6 meter dik te zijn om het gewicht van de koepel te kunnen dragen. Daar een raam in maken is geen doen. We kijken rond in de buurt en drinken een kop koffie. Op weg naar de Metro zien we in een van de ondergrondse gangen een handelaar in tassen en koffers. We zien ook een koffer staan die eigenlijk wel de goede maat zou zijn. De jonge kerel is er als de kippen bij en opent alle ritsen en vakken, haalt vanachter nog een modelletje en weet zelfs heel handig uit te leggen waarom de ene vijf euro duurder is dan de andere. We besluiten een koffer bij hem te kopen voor het bedrag van € 35.00. een puik rood ding waar onze onderbroeken met gemak in gereden kunnen worden.
We moeten nu wel eerst terug naar ons hotel want om nou de rest van de dag met dit kolos door Rome te sjorren is nou geen aangenaam vooruitzicht.
In de straat van het hotel staan vier verzamelcontainers die vanmorgen geleegd zijn en waar onze oude koffer na vele jaren trouwe dienst in kan. Adrie gaat de koffer wisselen en ik ga naar de supermarkt om de lunch aan te schaffen. Het is mooi weer en tijd voor een picknick in het park.
We moeten nu wel eerst terug naar ons hotel want om nou de rest van de dag met dit kolos door Rome te sjorren is nou geen aangenaam vooruitzicht.
In de straat van het hotel staan vier verzamelcontainers die vanmorgen geleegd zijn en waar onze oude koffer na vele jaren trouwe dienst in kan. Adrie gaat de koffer wisselen en ik ga naar de supermarkt om de lunch aan te schaffen. Het is mooi weer en tijd voor een picknick in het park.
Bij het Coloseum is een aardig park waar we heerlijk op een bankje in de zon onze broodjes verorberen. Adrie ziet wat duiven die prima hun kostje bij elkaar scharrelen zo te zien, maar zodra ik een strooi gebaar maak fladdert de hele duivengemeente richting onze bank. Het brood dat we niet op eten verkruimelen we en voorzien duiven, kraaien en mussen van lekkers. Zelfs een stukje ham wordt met veel enthousiasme opgeruimd. Op onze wandeling door het park scoor ik nog wat zaden van een palm. Die moet ik bij thuiskomst maar weer eens in de grond steken en afwachten wat eruit komt. Zo zijn er al verschillende planten in huis gekomen.
Als we het park uitkomen nemen we de Metro Coloseum en reizen een halte of tien. Dat valt tegen we komen in een kantoorgebeid terecht waar niets aan is. Geen nood, station weer in en eentje terug! Ook niet veel dus en om nog wat van de stad te zien posteren we ons bij de bus. Dat valt tegen, het wordt drukker en drukken maar er komt geen bus. Het wachten zat nemen we dan toch maar de Metro. We komen ook langs Paulus buiten de Muren en besluiten daar even te gaan kijken. Van de vorige keer konden we ons nog herinneren dat er amper licht brandden. Deze keer viel dat er mee, er waren schijnbaar wat donatielustige geweest die de lichtmeters voorzien hebben van de nodige euro’s want er brand veel licht.
Hoog in de kerk is een galerij met schilderwerken van ALLE pauzen. De aller oudsten zijn allen verlicht, de galerij met meest recente pauzen gaan verloren in het donker. Behalve de huidige, daar is een spotje op gezet.
Even later gaan de eerste lampen al weer uit, de centen zijn op, er moet gewacht worden op een nieuwe donatie die licht in de duisternis brengt.
We verlaten de kerk en komen bij de bushalte waar in een hoekje de bedelvrouwtjes zich verzamelen en de laatste nieuwtjes uitwisselen. Volgens mij bespreken ze ook de tactiek en wisselen ze van kwaal.
Met de bus gaan we weer naar het Coloseum en stappen daar over op lijn 3 die ons aan het begin van de straat van het hotel afzet. Tevreden schoppen we even de schoenen uit en kijken naar CNN en de eerst Duitse zender. Om 20.00 uur hebben we gereserveerd in Trastevere, het restaurant waar we gisteren lunchten.
Het zit er al wee bijna op, de tijd is voorbij gevlogen. Alle dagen druk in de weer geweest en lekker gegeten. Veel gezien en erg op ons gemak gevoeld.
Morgen, donderdag vliegen we om 10.10 uur weer terug naar Nederland. Wel lekker te weten dat de auto klaar staat en we in een keer door naar Ossendrecht kunnen om de honden op te halen. Als alles mee zit zijn we om 13.30 – 14.00 uur in Ossendrecht.
Na een bustocht van bijna drie kwartier zijn we weer in Trastevere en lopen naar het restaurant. Het is er gezellig druk. We worden geholpen door een goed Engels sprekende ober, die ook eigenaar blijkt te zijn. niet alleen van het restaurant maar ook van een geitenfarm in Toscane. Het eten is weer perfect. Ook krijgen we vanavond voor het eerst te maken met een rozenverkoopster. Ze weet ons toch nog twee euro af te troggelen.
Als we koffiebestellen schenkt de eigenaar ons een grappa als drankje van het huis. Nee, niet zo’n klein borrelglaasje maar een fikse bel.
Het is rustig in de bus , tot we over moeten stappen op Termini. Bus 105 raakt zelfs om 24.00 nog stampvol. We poetsen snelde tanden en duiken het bed in, morgen weer om half zeven uit bed!
Als we het park uitkomen nemen we de Metro Coloseum en reizen een halte of tien. Dat valt tegen we komen in een kantoorgebeid terecht waar niets aan is. Geen nood, station weer in en eentje terug! Ook niet veel dus en om nog wat van de stad te zien posteren we ons bij de bus. Dat valt tegen, het wordt drukker en drukken maar er komt geen bus. Het wachten zat nemen we dan toch maar de Metro. We komen ook langs Paulus buiten de Muren en besluiten daar even te gaan kijken. Van de vorige keer konden we ons nog herinneren dat er amper licht brandden. Deze keer viel dat er mee, er waren schijnbaar wat donatielustige geweest die de lichtmeters voorzien hebben van de nodige euro’s want er brand veel licht.
Hoog in de kerk is een galerij met schilderwerken van ALLE pauzen. De aller oudsten zijn allen verlicht, de galerij met meest recente pauzen gaan verloren in het donker. Behalve de huidige, daar is een spotje op gezet.
Even later gaan de eerste lampen al weer uit, de centen zijn op, er moet gewacht worden op een nieuwe donatie die licht in de duisternis brengt.
We verlaten de kerk en komen bij de bushalte waar in een hoekje de bedelvrouwtjes zich verzamelen en de laatste nieuwtjes uitwisselen. Volgens mij bespreken ze ook de tactiek en wisselen ze van kwaal.
Met de bus gaan we weer naar het Coloseum en stappen daar over op lijn 3 die ons aan het begin van de straat van het hotel afzet. Tevreden schoppen we even de schoenen uit en kijken naar CNN en de eerst Duitse zender. Om 20.00 uur hebben we gereserveerd in Trastevere, het restaurant waar we gisteren lunchten.
Het zit er al wee bijna op, de tijd is voorbij gevlogen. Alle dagen druk in de weer geweest en lekker gegeten. Veel gezien en erg op ons gemak gevoeld.
Morgen, donderdag vliegen we om 10.10 uur weer terug naar Nederland. Wel lekker te weten dat de auto klaar staat en we in een keer door naar Ossendrecht kunnen om de honden op te halen. Als alles mee zit zijn we om 13.30 – 14.00 uur in Ossendrecht.
Na een bustocht van bijna drie kwartier zijn we weer in Trastevere en lopen naar het restaurant. Het is er gezellig druk. We worden geholpen door een goed Engels sprekende ober, die ook eigenaar blijkt te zijn. niet alleen van het restaurant maar ook van een geitenfarm in Toscane. Het eten is weer perfect. Ook krijgen we vanavond voor het eerst te maken met een rozenverkoopster. Ze weet ons toch nog twee euro af te troggelen.
Als we koffiebestellen schenkt de eigenaar ons een grappa als drankje van het huis. Nee, niet zo’n klein borrelglaasje maar een fikse bel.
Het is rustig in de bus , tot we over moeten stappen op Termini. Bus 105 raakt zelfs om 24.00 nog stampvol. We poetsen snelde tanden en duiken het bed in, morgen weer om half zeven uit bed!
Theo.
Reacties