Kokertjes.
Hallo allen,
Deze week heb ik nogmaals mijn kledingkast opgeruimd. Vooral de lelijke broeken en verouderde jasjes zijn in de zak verdwenen en gaan nu een tweede leven leiden bij de klanten van de Kringloper. Maar, van een jasje dat ik graag droeg maar ‘’flodderig’’ begon te worden, kon ik zo maar niet wegdoen. Er zaten mooie knopen op. Aan een jasje zonder knopen heb je natuurlijk niets, dus dat is in de voddenzak terecht gekomen.
De hoeveelheid knopen viel niet tegen, een stuk of elf. Nu is het de kunst om die knopen bijeen te houden zodat ik ze nogmaals kan gebruiken. Als ik ze in de knopenfles doe schiet ik er ook niets mee op, nee, ze moeten bij elkaar blijven. Vroeger, voor jonge kinderen uit de prehistorie, hadden we allemaal van die filmkokertjes. Transparant van Fuji, zwart/ grijs van Kodak. In die prehistorie kwamen mensen hun filmpje inleveren in zo’n kokertje. Zo doende hadden wij jaarlijks drie vuilniszakken vol met die kokertjes.
Handig om kleine dingen in op te bergen. Knopen, zaadjes, schroefjes, moertjes, en nog vele andere zaken. Op het dekseltje schreef je wat erin zat en vervolgens vond je die kleine rommeltjes weer terug.
Maar, dat was dus vroeger! De wereld draait door en we stopte met het gebruiken van fotorolletjes, de digitale camera deed zijn intrede. Je fotografeert maar raak, bekijkt op een rustig moment achter op de camera welke plaatjes goed zijn en besluit je welke je geprint wilt hebben.
Agfa heeft het loodje al gelegd, Kodak en Fuji maken zware tijden door net als de foto ontwikkelcentrales.
De eens zo gekoesterde spiegelreflexcamera komt nooit meer uit de doos en worden op de rommelmarkt voor een tientje aangeboden. Iedereen heeft nu bijna altijd een mobiele telefoon met ingebouwde camera, of koopt voor niet te veel geld een digitaal toestelletje. Aanbiedingen bij Aldi en Lidl hebben de fotobranche verdwongen, je koopt tegenwoordig effe een cameraatje bij de grootgrutter. Tussen de prei, wortelen en sinaasappels aan de ene kant en de vleeskoeling aan de overzijde vind je de digitale toestellen. Ook nog eens scherp geprijsd.
Vroeger beter? Wel nee! Wij hebben nog stapels mapjes met kiekjes liggen die we na het ophalen nooit meer hebben gekeken.
Nee, doe mij maar digitaal.
Theo 
Reacties