De fluitketel
De fluitketel.
Was het 10 jaar geleden nog een in iedere keuken aanwezig attribuut, nu gebruiken nog weinig mensen het ding.
De fluitketel was er niet alleen om water te koken voor koffie( opschenken) of thee, nee, er werden ook keteltjes gekookt om het badwater weer op temperatuur te krijgen. Ik kan mij uit mijn jeugd nog herinneren dat er bij mijn grootouders een zinken teil voor het fornuis werd opgesteld en daar werd ik dan als eerste ingestopt. Zodra ik begon te kraaien dat het water koud werd pakte ze de fluitketel en goot het hete water in de teil totdat de gewenste temperatuur was bereikt.
Een fluitketel werd ook gebruikt om enveloppen open te stomen. Je hoorde dan de fluit en n plaats van de gaspit uit te draaien werd die klein gezet (wat een zacht fluitje veroorzaakte) en werd de gewraakte brief voorzichtig geopend.
In die tijd plakten de artsen de brieven naar hun collega’s nog dicht. Als patiënt ging je dat niets aan! Nou mijn moeder dacht er in de jaren ’60 al heel anders over. Zij riep toen al: het gaat over mij, dus mag ik weten wat erin staat.
De fluitketel werd ook gebruikt om hoeden in model te krijgen en schoon te borstelen. Het was voor deze reden dat ik op zoek moest naar een fluitketel. De hoed die ik had meegenomen naar Praag is er eentje die je zonder problemen kunt oprollen en in je zak steken. De verkoopster in Wenen deed het voor want het is een handigheidje.
Toen we terug waren uit Praag was mijn hoed aan een ‘’opfrisser’’ toe. Op zoek naar de fluitketel! Tja, de fluitketel??? Waar zou die nou staan??? Hebben we er nog eentje??? Zoals dat gaat was het ding nergens te vinden en moest ik zelf aan de slag om van aluminiumfolie een soort tuit te maken en deze als deksel op een pannetje water te draperen. Het ging prima, en de hoed is weer als nieuw. Klaar om weer opgerold te worden.
De volgende morgen liep ik de kelder in, open de deur van de berging en zie: op ooghoogte, recht voor mijn neus, daar stond de BK- fluitketel!
Theo.
Reacties