Nog even kwekken.
Nog even kwekken.
Sinds het groot orgel waterschade heeft opgelopen staat/ zingt het koor beneden. Om praktische redenen staan zij op het priesterkoor en dus volop in het zicht. Men is jaren en jaren gewend geweest om toch wel ‘beschut’ te staan, niet in het zicht. Voor de viering werden de laatste nieuwtjes uitgewisseld, soms op wat te luide toon!
Toen we voorin kwamen te staan was dat een van de eerste regels dat er NIET gekwekt kon worden. Samenkomst is niet in de kerk maar in de sacristie, waar de jas wordt weggehangen en de liederen gereedgelegd. En natuurlijk wordt er gekwekt! De dames nemen plaats aan de gereedstaande tafeltjes en buurten even. Vijf minuten voor de dienst gaan we op en wordt de mond alleen geopend om te zingen.
Afgelopen donderdag wenste ik ze nogal vroeg een goede viering toe( hierna is men stil) en vroeg een van de dames of we nog even konden wachten, dan konden ze nog vijf minuutjes ‘kwekken’.
Iedereen schoot in de lach en voegde de daad bij het woord. Vijf minuten later verlieten zij zwijgend de sacristie en zongen een goede viering.
Reacties