Met de muziek mee
Met de muziek mee.
Vandaag gaan we naar de stad, beter gezegd naar de Doelen. Daar voltrekt zich een orgel concours. In de rest van de stad zijn de Rotterdamse korendagen bezig. Het belooft een muzikale middag te worden. Bij Stadhuis uitgestapt en we kwamen daar al gelijk een van de koren tegen. Er klonk een tape met behoorlijk swingende muziek die als er gezongen werd, deze ruimschoots overstemde. Het koor stond er swingend bij, nou, deed een poging er swingend uit te zien maar dat gedeelte van de show was mislukt. Als je jong, fris en fruitig bent kun je er een leuke show van maken maar deze 50 ers stonden een potje te schuddenkonten en niet eens gelijk. We liepen door en kwamen bij de Doelen waar de deuren stevig op slot zaten. Via een open zijdeur konden we binnen en daar het een orgel concours was liepen we naar de grote zaal want daar staat immers een orgel. Hé een a-4tje met een pijl, we liepen goed! Intussen was het om ons heen uitgestorven. We kwamen de grote zaal binnen en vielen midden in een modern muziekstijl voor orgel en slagwerk. Het was donker en we zochten een plekje. Dat was niet moeilijk, er zaten in de zaal misschien 30 mensen! Oude mensen, zeer oude mensen. Een uitstapje van bejaardensoos "kun je nog horen, ga dan mee" had zaalwacht. De deelnemers speelden alle 5 hetzelfde werk dus hebben we twee deelnemers gehoord. Het niveau ligt hoog en wat we gehoord hebben klonk veelbelovend. Het had meer aandacht mogen hebben. Buitengekomen stort Adrie zich in het koor gewoel op het stadhuisplein terwijl ik mij naar de Kruiskade begeef om boodschappen te doen bij de toko. Als ik terug loop staat Adrie mij al op te wachten, in de Pauluskerk zingen ook koren en hebben we de gelegenheid om die kerk eens van binnen te zien. Beneden en eerste etage zijn ontvangstruimtes en ergens op de tweede etage bevindt zich een bescheiden kerkzaal.
Daar treffen we een zingend koor en een paars getint wachtend koor. De paarse strikjes en bloesjes zijn behoorlijk gespannen en het is een heel gescharrel voor de plaatsen zijn ingenomen. De voorzitter van het koor kondigt een eerbiedwaardige serie zangstukken aan waarna ze losbranden. De dames sopranen halen de hoge noten met hoorbare moeite en zijn behoorlijk bekaf na het eerste lied. De heren gaan helemaal los en beginnen een eigen koortje, de dirigente wordt vergeten en tatteme toffe jongens zijn staren ze gezamenlijk in hun boek en komen hier en daar een noot te vroeg of te laat. Arme collega, ik heb medelijden met de dirigent, zij is toch heel duidelijk. Na het derde lied vluchten we de zaal uit, in een streep naar beneden de frisse lucht tegemoet. We reizen met ov weer richting Charlois. Weer genoeg orgel-en zangkoor voor vandaag, en morgen.
Vandaag gaan we naar de stad, beter gezegd naar de Doelen. Daar voltrekt zich een orgel concours. In de rest van de stad zijn de Rotterdamse korendagen bezig. Het belooft een muzikale middag te worden. Bij Stadhuis uitgestapt en we kwamen daar al gelijk een van de koren tegen. Er klonk een tape met behoorlijk swingende muziek die als er gezongen werd, deze ruimschoots overstemde. Het koor stond er swingend bij, nou, deed een poging er swingend uit te zien maar dat gedeelte van de show was mislukt. Als je jong, fris en fruitig bent kun je er een leuke show van maken maar deze 50 ers stonden een potje te schuddenkonten en niet eens gelijk. We liepen door en kwamen bij de Doelen waar de deuren stevig op slot zaten. Via een open zijdeur konden we binnen en daar het een orgel concours was liepen we naar de grote zaal want daar staat immers een orgel. Hé een a-4tje met een pijl, we liepen goed! Intussen was het om ons heen uitgestorven. We kwamen de grote zaal binnen en vielen midden in een modern muziekstijl voor orgel en slagwerk. Het was donker en we zochten een plekje. Dat was niet moeilijk, er zaten in de zaal misschien 30 mensen! Oude mensen, zeer oude mensen. Een uitstapje van bejaardensoos "kun je nog horen, ga dan mee" had zaalwacht. De deelnemers speelden alle 5 hetzelfde werk dus hebben we twee deelnemers gehoord. Het niveau ligt hoog en wat we gehoord hebben klonk veelbelovend. Het had meer aandacht mogen hebben. Buitengekomen stort Adrie zich in het koor gewoel op het stadhuisplein terwijl ik mij naar de Kruiskade begeef om boodschappen te doen bij de toko. Als ik terug loop staat Adrie mij al op te wachten, in de Pauluskerk zingen ook koren en hebben we de gelegenheid om die kerk eens van binnen te zien. Beneden en eerste etage zijn ontvangstruimtes en ergens op de tweede etage bevindt zich een bescheiden kerkzaal.
Daar treffen we een zingend koor en een paars getint wachtend koor. De paarse strikjes en bloesjes zijn behoorlijk gespannen en het is een heel gescharrel voor de plaatsen zijn ingenomen. De voorzitter van het koor kondigt een eerbiedwaardige serie zangstukken aan waarna ze losbranden. De dames sopranen halen de hoge noten met hoorbare moeite en zijn behoorlijk bekaf na het eerste lied. De heren gaan helemaal los en beginnen een eigen koortje, de dirigente wordt vergeten en tatteme toffe jongens zijn staren ze gezamenlijk in hun boek en komen hier en daar een noot te vroeg of te laat. Arme collega, ik heb medelijden met de dirigent, zij is toch heel duidelijk. Na het derde lied vluchten we de zaal uit, in een streep naar beneden de frisse lucht tegemoet. We reizen met ov weer richting Charlois. Weer genoeg orgel-en zangkoor voor vandaag, en morgen.
Reacties