Raku

Na twee sessies bij pottenbakker Bert  Kloppers was het dan zover, vanavond zoudenonze werkstukken een raku brand ondergaan, een vuurspectakel puursang. 

de eerste sessie hebben we gebruikt om twee werkstukken te maken uit een fijne chamotte klei, in mijn geval twee vaasjes. Voor sommige van ons groepje(allemaal ikebana cursisten ) was het sinds de kindertijd geleden dat ze klei in handen hadden gehad, maar er ontstonden vazen,bakjes en kommen die een hoofdrol gaan spelen in dit verhaal. De tweede sessie was het glazuren, Bert had de objecten een biscuitbrand gegeven,  eigenlijk een niet zo'n interessante fase maar Bert liet ons drie glazuren samenstellen en met de kwast opbrengen. Het resultaat ziet er alles behalve indrukwekkend uit want de potjes en bakkies zitten onder een laag grauw poeder. Niks aan , maar onze kwastsessie is de aanloop naar de grande finale.

We treffen Bert en zijn stagair Massimo in de tuin van Shofukan aan, druk bezig de oven te installeren en onze werkstukken zeer precies in de oven te stapelen. We zijn dermate productief geweest dat het er naar uitziet dat de oven vanavond drie keer gestookt moet worden. 

Tini sleept koffie en thee aan met koekjes en s' middags geoogste puimen. Intussen loeit de brander onder de oven dat het een lieve lust is en kringelt er een sliertje rook uit een spleet. Bert controleert geregeld de temperatuur en meldt dat de temperatuur is bereikt: 1000 graden!! De oven gaat open! Een felle gloed straalt uit de oven en je ziet enkele werkstukken gloeien. SPANNEND!

Met grote handschoenen en een grote tang vist hij een werkstuk uit de hitte en legt het in een weckketel, de stagair gooit er zaagsel over en dekt de brandende massa af met de deksel . Dan gaan er natte doeken over. Een spektakel van vuur, rook rn stoom! Na een minuut of tien gaan de tonnen open en komen de creaties voor de dag. Met een tuinslang koelt men de niet aan te pakken creaties en spoel je de resten van het verbrandde zaagsel weg en kun je de eerste blik werpen op ons Charloise Raku!

Dit spektakel herhaalt zich nog twee keer en iedereen die er rondhangt ruikt als een gerookte spekbokking.  

Bij de laatste stook is het inmiddels donker en geeft de oven een sprookjesachtige gloed en maakt de tuin van Shofukan tot een waar sprookje.

We zijn allemaal tevreden met het resultaat en wensen iedereen een fijne vakantie . we zien elkaar weer in september, maar dan weer voor de ikebana.