verjaardag

Het is een jaarlijks terugkerend evenement waar veel mensen veel waarde aan hechten. Je moet komen, verplicht zitten op de daarvoor bestemde plaats, mannen bij de mannen, vrouwen bij de vrouwen. Twee kopjes koffie, waarvan eentje met taart of vlaai en eentje met de bonbon! Daarna wordt je geacht geen koffie meer te nuttigen maar over te gaan op iets stevigers. Wil je een derde kopje koffie dan gooi je het hele protocol onderste boven. De koffiepot is leeg er wordt5zuibig omgesprongen met koffie, en ze weten niet wat erbij te presenteren. Immers, na de koffie komen de worstjes en de kaasblokjes met of zonder augurk, de chipitos, wokkels en andere hartigheden die niet met koffie samengaan. Het is voor oudere mensen vaak ook een hele happening dat jarig zijn. Hoe ouder je wordt des te meer wordt je met de neus op de feiten gedrukt dat het leven eindig is en dat je weer een stapje richting magere Hein hebt gezet. Er komt steeds minder verjaarsvisite, broers en zussen vallen weg en op zo'n verjaardag wordt je weer precies herinnerd aan de krimpende familieschare.

Deze week verjaard Willem, hij werd 87 en woont met zijn vrouw op de wolphaertsbocht . Of ik toch wel zeker zou komen?! Hij woont met zijn vrouw ik een leuk appartementje en ze redden het nog best samen, al wordt het wel moeilijker om verdraagzaam te zijn. Ze zitten per slot van rekening de hele dag op elkaars lip. De jaren beginnen voor beiden zwaarder te worden.
Bella is nogal een gezondheidsfreak en draait ieder toastje drie keer om om 't zien of het goed is voor de cholesterol en geen nadelige gevolgen heeft voor de bloeddruk en stoelgang. Ze kan uit haar dak gaan als Willem een borreltje neemt  en moppert als hij teveel koffie drinkt.
Ik was er dus en had de jarige gefeliciteerd en zocht een plekje. Aan de eetkamertafel tussen de mannen en vrouwen kampen in. Zo had ik uitzicht op de keuken waar Bella m'n koffie haalde en het altijd van de partij zijnde stuk rijst/appel vlaai mijn richting uit kwam. Na het eerste bakkie pleur kwam al snel de tweede op de proppen . Met bonbon......... Deze keer was de chocolade niet op een bordje uitgelegd maar kwam Bella met een doos binnen en verkondigde op een toon die geen tegenspraak dult: jullie hoeven geen chocolaatje hé, en ze draaide zich om richting keuken. Het cellofaan had ze er al af gehaald, en nu ze alleen in de keuken stond maakte ze het doosje open en stak twee pralines in haar mond. Snel kauwend wist ze deze weg te krijgen en nogmaals werd het doosje geopend en verdween er een bonbonneke in haar mond. Ze schonk zichzelf een kop thee in en kwam met volle mond de kamer in. Een buurvrouw vroeg haar iets en er volgde een gemompel wat duidde op een nog niet weggewerkte bonbon . Haastig werd er een slok thee genomen. Ze hield zich gedeist en verdween eventjes later weer naar de keuken. Daar opende ze het doosje nam er nog een en nam toen het half lege traytje eruit en vulde dat aan met de chocolaatjes van de onderste rij. Het doosje zag er onaangeroerd uit. Ze had niet in de gaten dat ik dat alles gezien  had. Dat blijft een geheimpje tussen mij en Bella . Va chocolade wordt je gelukkig zeggen ze.