De Rotterdamse Munt


Enkele weken geleden een uitstapje gemaakt naar de Rotterdamse Munt. Een pluktuin in de buurt van de Hef. Er was een rondleiding georganiseerd en er waren een stuk of tien belangstellenden waaronder wij.

Een mevrouw had haar mongoloide de zoon en haar verwarde zus meegenomen onder het mom van we gaan iets leuks doen en daarna thee drinken met lekkers. Alleen het thee drinken en iets lekkers was blijven hangen. Zoonlief keek stuurs om zich heen en daar wij op de rondleidster moesten wachten nestelde hij zich als een fakir op een van de banken en propte het koptelefoontje in de oren en begon voor zichzelf. De verwarde zus was helemaal klaar om zich over te geven aan een pluksessie in de tuin. Ze schoot van stekje naar bakje en voelde en snuffelde aan alles wat ze te pakken kon krijgen. Daar was de reisleidster en we werden ingelicht over het ontstaan van de tuin en wat er allemaal omheen gebeurde. Maar we kwamen niet voor het babbeltje, nee, we wilden de natuur in! Jottum! We passeerde de jongen in fakirzit en ma deed nog een poging maar dat kwam haar op een hevig "IK BEN MOEHOE!!" te staan. Ze gaf het op en greep haar verwarde zus bij de jas en zo belanden we bij een grote bak met niet meer zo fraai erbij staande basilicum. Iedereen werd genodigd te voelen en vooral te proeven. De verwarde zus greep haar kans en propte een flinke bos in haar mond en vermaalde het alsof het een delicatesse was. De anderen hadden aan een blaadje voldoende. We zouden straks basilicumthee krijgen. Verheugde blikken. We dwaalde door de kruidentuin die al behoorlijk in herfsttooi was, proefde als een geit van wat blaadjes en bloempjes (Oost-Indische kers). Tenslotte belandden we bij een bak of drie vol met munt. Het was een lust voor het oog en een streling van de smaakpapillen, vooral het verwarde zussie. Het zonnekind was uit de fakirzit verrezen en stond een eindje terug te playbacken in een leeg colaflesje, yeah yeah! Nu werd het tijd voor de thee en het lekkers!! We gingen naar de serre en daar stond de basilicumthee en voor ieder drie hapjes klaar.

het zonnekind keek en zag geen cola met Bossche Bol en betrok direct van zonnekind tot onweerswolk. Was ie daar nou voor meegekomen ? Zwaar pet!
Ook de moeder liet zich niet onbetuigd , ze nam een hap, trok een grimas alsof ze zojuist een pandadrol had ingeslikt. alles kwam weer naar buiten en werd in een servetje gepropt. alleen het verwarde zusje genoot voor drie. thee douze points, hapjes lekker lekker, sfeer uitstekend ! een liefhebber van basilicumthee zal ik ook nooit worden.
Je kunt in het seisoen bij het paviljoen een mandje lenen en zelf gaan plukken, je betaald dan 40 euro de KILO! dat lijkt veel maar je wilt niet weten hoeveel een kilo kruiden wegen. Niet om overheen te kijken zo veel!
Het was een genoeglijke middag en beslist nog eens de moeite waard on naar toe te gaan. Voor Pickwick thee met slagroompunt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee