Missie

Na de verhuizing naar de Wolphaertsbocht kwamen er verschillende dingen tevoorschijn waarvan ik dacht dat die voor altijd verloren waren gegaan. We woonden 20 jaar in het zelfde huis en alles leek een eigen plekje te hebben.
Zo opende ik een doos en daar kwam de vredespijp uit die mijn oudoom pater Kees Meuwese had gerookt met de Papoea's in Nieuw Ginea . Hij was samen met een medebroeders erop uit gegaan om de Koppensnellers in Nieuw Ginea te kerstenen. Een niet bepaald makkelijke klus want deze mannen waren niet vies van een knisperend gebakken pater. Beladen met spiegeltjes en kraaltjes trok hij de jungle in en wist het vertrouwen te winnen van een groep koppensnellers. Die mensen wisten niet wat ze zagen, een wit spook, met een lange baard en die zelf hun voeten konden uitdoen . Toen de hele stam de beide witte heren hadden bepooteld, werd er besloten dat er een vredespijp gestopt moest worden. Zo geschiedde.
Heeroom Kees kwam geregeld met verlof naar Nederland en logeerde dan steevast bij zijn broer en schoonzus, mijn grootouders. Er werden altijd geschenken meegebracht waar je bek van open viel. Beeldjes schaaltjes, voorwerpen van parelmoer en zo kwam ook de vredespijp in de familie. Het was niet het spectaculairste geschenk, nee dat was wel De PENISKOKER. Mijn grootmoeder , een zeer katholiek meisje kreeg het ding in handen gedrukt. Ze vertelde later dat ze alle kleuren van de regenboog kreeg toen Kees vertelde waar het behoorlijke ding voor diende. Zeer cordaat plantte ze het ding op de schouw. Mensen die langs kwamen vroegen haar wat dat was, dan smeerde ze hem snel naar de keuken om de koffie te halen.

de vredespijp

Toen pater Kees weer beladen met spiegeltjes en kraaltjes en een stapel geld die hij tijdens zijn verblijf bijelkaar preekte, richting boot ging kwam mijn grootmoeder in aktie. Ze kwam met een deken de kamer in spreidde die uit op tafel en pakte zorgvuldig het ding in en stopte het in het donkerste hoekje van het huis. Daar bleef het tot het volgende bezoek van ons Kees. Steevast kwam een dag voor Heerooms thuiskomst de PENISKOKER tevoorschijn en werdop de schouw geprikt. Op een bepaald moment is hij zoekgeraakt en nooit meer gevonden.
De vredespijp, zelfs de tabak zit er nog in, staat hier in huis naast de schouw. Ik had die PENISKOKER best willen hebben vooral omdat er een leuk verhaal en een herinnering aan mijn lieve grootmoeder aanvast zit.