Van St Job naar St Jan en terug



Het was weer fris maar een dik vest, handschoenen en een winterjas aan en je lijdt niets was vanmorgen mijn motto. Ik stond me aan te kleden en bedacht dat ik niet gekeken had naar de vertrektrijden  van het pontje. Het kon dus zo zijn dat Ik pech had en moest wachten. Niets van dat al, de pont lag op mij te wachten! Achter mij slot het het en we voeren naar de overkant. Toch nog een een hele klus want er zit heel veel beroepsvaart op dit stukje Maas. Maar de kapitein loodsde er tussendoor en we kwamen veilig aan de overzijde. Eerst naar de tokoboot voor ingrediĆ«nten voor een te bereiden rijsttafel.
Er was nog geen klant op de tokoboot dus het was rustig winkelen. Er stond behoorlijk wat golfslag en dat merk je op zo'n schip. ik deinde vrolijk naar de kassa en stond even later buiten met een tas vol ingrediƫnten .
Daarna nog even naar de Action bij het Marconieplein en daarna snel richting huis.  Deze keer had ik minder geluk, ik zag de achterkant van het pontje de haven uitvaren. Dat was dus wachten.  maar zo sta je er alleen binnen een paar minuten  sta je met een heel groepje . De tijd vliegt als het gezellig is en je vergeet dat je staat te wachten, zodat ineens het veer opduikt. Hij meert af en de mensen gaan zijns weegs. Wij wachten achter een koordje tot we erop mogen. De overtocht gaat snel en in tegenstelling tot vanmorgen bij het heen gaan is het nu heel stil op de Maas.
We lopen de Jobshaven binnen en ontschepen . We zijn weer in Charlois, we zijn weer thuis.



Reacties

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Verse wafels uit schudfles

Vertaling ''the long day closes''