Thuis

Ik
We zijn allemaal braaf thuis en maken geen drol mee. Saai is het en wel zo  saai dat mensen elkaar in de de haren vliegen, erger nog  er zijn huisvader en moeders die last krijgen van losse handjes en er vrolijk op los timmeren. Er is nu een code woord afgesproken, dat hoef je maar uit te spreken en er wordt hulp ingeschakeld. MASKER19 .
Dit is geen oproep mijnerzijds, maar een handreiking voor mensen die in een benarde situatie zitten en om paracetamol naar de apotheek gaan. Ik denk aleen dat  het Kruidvat laagdrempeliger was geweest. Je loopt daar wel op tegen het personeel die uiterst vriendelijk zijn maar bij het miste geringste de filiaal chef moeten raadplegen. ''Chef , hebben wij MASKER 19?''.

Ik ben deze week in de tuin bezig geweest. Het groeit allemaal goed en de geraniums   hebben de winter goed overleefd en staan weer in bloei, de begonia's steken  hun koppels weer op. De hop, wat drie jaar geleden als een stekje  begon vult de kale  stukken van het gaas razend snel. wij kunnen de Kaapse brouwers in de stad goed van hop voorzien.

Verder breng ik  veel tj door in de nieuwe keuken. Daar is het heerlijk vertoeven. aan de tafel zittend of aan het aanrecht is er ruim uitzicht op de stoep, het park en de  kruising. Door dat het souterrain is zie je de voorbjgangers maar vor de helft. De onderste helft. En er komt wat voorbij! spijkerbroeken, korte rokjes ,trainingspakken, lange rokken waggelende benen, dikke brillen geperst is een legging dikke billen geperst in  een spijkerbroek, geen billen in een spijkerbroek,  rollators met frisse tred , rollators bepakt als boodschappenkar, kinderwagens met veel te grote kinderen naar zo makkelijk zijn voor de boodschappen, invalidewagens diie voort geduwd worden scootmobielen in wandelstand, scootmobielen met 40 km per uur,  jongens op de stoep fietsend,  kinderen op berenjacht, ouders op beren jacht, de postbode, de pakkketbezorger met 14 pakketten, naar binnen glurende oudjes, naar binnen glurende  hipsters die denken dat er een nieuw restaurantje geopend gaat worden , kortom heel Rotterdam charlois trekt aan het pijnzend oog voorbij.
je staat nooit alleen asperges te schillen. Ik héb ook vaste zwaaiers! Vooral kinderen die onder de heup blijven qua lengte. Er is een leuke Afrikaanse peuter die al vooruit holt om toch wel volop de tijd te nemen om die rare man daar beneden toe te zwaaien.  Het gebeurt niet veel dat er iets te zien is wat je vader en moeder niet zien. Zo heb ik contact met vele nationaliteiten in de tijd van quarantaine.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee